Her yeni gün dahi böyleyken yeni bir yılda ne kadar çok âlemin kapısı açılıyor bize kim bilir? Doğru kapılara doğru anahtarları yerleştirmek de önemli bir mesele tabiî ki. E her anahtar her kapıyı açmaz neticede değil mi?

İşte bu ay kitaplığımızda hayatımızdaki kilitli olan bazı kapılara anahtar olabilecek bir kitap var: Yüreğinin Götürdüğü Yere Git. Susanna Tamaro’nun kaleminden çıkan kitabımız bir solukta okuyabileceğimiz bir kitap Keçeli. Zihnin biraz yorgunsa, bir şeyler okumak istiyor, ama çok da zahmet çekmek istemiyorsan, fakat bunun yanında iç muhasebeye de ihtiyacın varsa; bu kitap tam sana göre!

Ahirete iman iyileştiriyor

Seksen yaşındaki bir anneannenin uzaklardaki torununa yazdığı, ama göndermediği mektuplardan oluşuyor Yüreğinin Götürdüğü Yere Git. Bu mektuplar öyle sıradan hal hatır sorulan mektuplar değil, ama. Anneanne torunuyla dertleşirken geçmişe yönelik bir iç muhasebe yapıyor aslında. Annesinin, kendisinin ve kızının hataları arasındaki bağlantıyı öyle güzel anlatıyor ki… Annelerin kız çocuklarıyla iletişim kurarken yapması veya yapmaması gereken şeyleri kendi yaşadıkları üzerinden anlatıyor. Risale-i Nur’da Cennetin varlığı ile çocukların hassas ruhlarının ölümden gelen acıya dayanabileceğinden bahsediliyor. Bu kitabı okurken bunun ne kadar önemli bir dayanak olduğunu tekrar anlamış oldum. Ahirete iman olmayınca, evde beslediği bir hayvanın ölümünü kabul etmek ve buna alışmak 6 yaşındaki bir çocuk için oldukça zor bir durum. Oysa Cennetin varlığını bilse ve iman etse her şey ne kadar daha güzel ve kolay olacak…

Yaşlı bir insanın âleminden gençlerin âlemine bir bakış da sunuyor bu kitap. “Ne hissediyor, ne düşünüyor yaşlılar da böyle davranıyor acaba?” sorusuna cevap bulabilirsin satır aralarında Keçeli. Çocuklaşan yaşlılar, aşılmaz bir duvar ören gençler ve bu iki grubun iletişimindeki zorluklar… Belki de bizim hayatımızda o zorlukları aşmaya vesile olacak, kim bilir?

Çocukluk ve yaşlılık birbirine benzer 

“‘Doktor,’ dedim sonunda, ‘Eskimoları bilir misiniz?’ ‘Tabiî bilirim,’ dedi ayağa kalkarken. ‘İşte, bakın ben onlar gibi ölmek istiyorum.’ Bir şey anlamadığını görünce ekledim: ‘Ben beyaz boyalı bir odada, bir yatağa bağlanıp bir yıl daha yaşamaktansa, bostanımdaki kabakların arasına yüzüstü düşmeyi yeğlerim.’ ”

“Çocukluk ve yaşlılık birbirine benzer. Her iki durumda da, değişik sebeplerle, insan oldukça savunmasız olur.”

 “Akmayan gözyaşları kalpte birikirler, zamanla kabuk tutarlar ve kirecin çamaşır makinesini tıkaması gibi kalbi tıkayıp felç ederler.”

“İç dünyam düzenli değildi, bu yüzden içimde kaynayan karışıklığı dış dünyada görmek beni rahatsız ediyordu.”

“Dört-beş yaşındaydım ve çevreme bakınıp soruyordum: ‘Neden buradayım? Ben nereden geliyorum, çevremde gördüğüm her şey nereden geliyor? Bunların arkasında ne var? Ben yokken de burada mıydılar, her zaman burada olacaklar mı?’ ” (Her çocuğun İslâm fıtratı üzerine doğduğunun ispatı olan sorgulamalar değil mi?)

 “Sevgiye tembellik yakışmaz, onu dolu dolu yaşamak için kararlı ve güçlü devinimler gereklidir.”

“Bana öğretilen uygunluk değil, şekilcilikti.”

“Hiçbir çocuk sevgisiz yaşayamaz.”

Not: Genç Yorum Dergisi Ocak sayısından alınmıştır.