Keçecizade Fuat Paşa, hariciye nazırı iken gittiği Avrupa’daki bir yemek ziyafetinde çeşitli ülkelerin, vezir, sefir ve devlet erkânıyla sohbet ederken, içlerinden şımarık, atak ve özellikle Türkler'i küçümsemek isteyen biri, hiçbir münasebet yokken:
“Efendim, demiş. Osmanlı ülkesine gittiğimde, onların ortaya koydukları bir kaptan, herkesin tabaklarına ayırmadan yediklerini gördüm...”
Fuat Paşa, bu sözlerdeki küçültücü anlamı hemen sezmiş. Aradan bir süre geçmiş, sonra o da:
“Ben de bir hatıramı belirtmek isterim. Küçüklüğümde sık sık dedemin çiftliğine giderdim. Akşam olup da koyun sürüleri gelince; hepsi sessiz, sakin yemlikteki yemlerini güzel güzel yer; sularını da itişip kakışmadan büyük yalaktan içer; çekilirlerdi... Ama gelgelelim; köpeklere yemekler bir kaptan verilince, birbirleriyle dalaşır; kavga eder; bir türlü sessizce yiyemezlerdi... Onun için çobanlar; her bir köpeğin yemeğini ayrı ayrı kaplara bölerek vermek zorunda kalırdı!” diye anlatmış. Kimseden ses çıkmamış…
Aynı tabaktan yemek Müslümanlar için sünnettir. Memleketimizde de bu sünnete büyük ölçüde uyulurdu. Günümüz nezaket kurallarına göre ise yemek ayrı tabaktan yenmekte ve küçük yerleşim yerleri hariç büyükşehirlerde aynı tabaktan ya da kaptan yeme sünneti ve alışkanlığı terk edilmektedir.
Peygamber Efendimiz Aleyhissalâtu Vesselâmın sahabileri (Peygamberimize):
“Ey Allah'ın Rasulü, biz (yemek) yiyoruz, fakat doymuyoruz”, demişler.
Peygamber Efendimiz Aleyhissalâtu Vesselâm da onlara: “Her halde siz (yemeği) ayrı ayrı (kaplarda) yiyorsunuzdur (değil mi)?” demiş.
Onlar da: Evet, cevabını vermişler.
Bunun üzerine Peygamber Efendimiz Aleyhissalâtu Vesselâm: “Yemeği toplu halde yeyiniz ve üzerine besmele çekiniz. (O zaman) Allah o yemekte sizin için bereket halk eder (de karnınız doyar)” buyurmuş. (Ebu Davud, Et'ime, Bab 14, Hadis no: 3764; İbn Mâce, et'ime, 17).