Bir defasında Resûlullah (asm) ile ashabının yanından bir cenaze geçti. Ashâb-ı Kiram bu cenazeyi hayır ile andılar.
Nebi sallallâhu aleyhi ve sellem: "Vâcib oldu" buyurdu.
Sonra başka bir cenaze daha geçti. Ashab, bunu da şerle andılar. Bunun üzerine Nebi (asm) yine: "Vâcib oldu" buyurdu.
Bunun üzerine Hz. Ömer: Ne vâcib oldu? Yâ Resûlallah! diye sorması üzerine Resûlullah: "Şu önce geçen cenazeyi hayır ile andınız. Hayır ile yâd ettiniz. Ona Cennet vâcib oldu. Sonra geçen cenazeyi de şer ile andınız. Buna da Cehennem vâcib oldu. Çünkü siz yeryüzünde Allah'ın şahitlerisiniz,buyurdu." 1
Sıdk, sadâkât ve ihlâs sahibi Sahabe'nin biri hakkında kanâati doğrudur. Çünkü onlar aslâ yalan söylemezler, Kur'ân ve sünnete göre insanı değerlendirirler.
Kur'ân ve hadisler de; iman edip sâlih amel işleyenlerin ve büyük günahlardan kaçan kimselerin Cennet’e gideceğini müjdelemiştir. İşte bu bakımdan; İslâm'ı bilen ve yaşayan Sahâbe'nin iyi ve hayırlı bildiği insan kurtulmuş ve Cennetlik olmuştur. İslâm'ı yaşamayan, Kur'ân ve sünneti bilmeyen kimsenin biri hakkındaki kanâati doğru kabül edilmez. Doğru olmayan ve yalan söyleyen kimsenin övdüğü ve hayırla andığı cenaze hayırlı ve Cennetlik olmayabilir. Şerle andığı da Cehennemlik olmayabilir.
Çünkü, güven telkin etmeyen ve doğru sözlü olduğuna inanılmayan kişinin sözüne itimad edilmez.
Sahabenin yolundan giden, onlar gibi Kur'ân ve sünneti yaşayan, emîn, ihlâs sahibi ve doğru olanlar ise, "Allah'ın yeryüzünde şahitleridir." Bunlara güvenilir ve sözleri doğru kabul edilir.
İman, İslâm, ihlâs, ilim, hilm, şükür, ümit, Kur'ân ve sünnet üzere kalınız.
Dipnot:
1. Buharî, Müslim 60.