O saygısız lâfları “Karşılıklı sevgi ve saygımız bunları sürekli gündemde tutmaya müsaade etmiyor” diyerek geçiştiren tavır için Bediüzzaman’dan şu hatırlatmayı yapıyoruz:

 “Bir şahıs kendi namına hazm-ı nefis eder, millet namına hazm-ı nefis edemez...”

Nitekim Trump’ın densizliği karşısındaki tepkisizliği, iktidar afyonu ile hipnotize edilenler hariç millet çoğunluğu da hazmetmiş değil. Muhalefetin bu hissiyata bir ölçüde de olsa tercüman olan itirazları devam ediyor.

Erdoğan’a “ABD’ye gitme” çağrısı yapılıyor.

Onun bu çağrıya cevabı ise belli değil.

ABD Temsilciler Meclisinden yaptırım ve soykırım kararlarının çıkması sonrasında 13 Kasım buluşması için ilk defa “Soru işareti var” demişti, ama bilâhare şunları söyledi:

“Trump’ın mektubunu masaya koyacağız. Aynen iade edeceğiz. Gereken cevabı vereceğiz. Esasında cevabı sahada verdik, harekâtı başlattık. Normalde gece veya ertesi sabah başlayacaktık, mektup gelince hemen başlattık.”

Bu sözlerdeki yaklaşımın gerek diplomatik, gerekse askerî strateji açısından ihtiva ettiği problemlerin ayrıca tahlil edilmesi lâzım.

Ama önceki ve sonraki beyanlarla tutarsızlığı da ayrı bir sorun. Evvelâ “Gitmeyebilirim,” ardından “Gideceğim” mesajları ve son olarak sözcüsünün “Bir-iki gün içinde karar verecek” açıklaması. Bunların hangisi doğru?

Bakalım, bu zikzaklar neye bağlanacak?

2018 Temmuz’unda NATO zirvesinde çekilen fotoğraflardan biri Erdoğan’la Trump’ı ellerini birbirine kenetlemiş olarak gösteriyor ve iktidar medyası Trump’ın Erdoğan için “En kolay anlaştığım adam” dediğini yazıyordu.

Bu görüşme yapılırken, ABD Başkanının büyükelçiliğini “ebedî Yahudi başkenti” dediği Kudüs’e taşıma kararıyla yeni bir fitnenin fitilini ateşlediği ve Erdoğan’ın buna “Ey Trump, ne yapmak istiyorsun?” diye “rest” çektiği gerilimin üzerinden çok zaman geçmemişti.

Gelinen noktada Kudüs provokasyonu “unutuldu.” Ve Erdoğan Trump için “Benimle münasebetlerinde samimî ve dürüst” diyor...