Aynı şekilde, Müslüman Kürtlere en büyük kötülüğü yapan, onlara tarihin en büyük ıztırabını yaşatanlar da, hiç şüphe yok ki günümüzde isimleri "Kürt liderleri" listesine dahil edilenlerdir.
Durum böyle olunca, dost–düşman birbirine karışıyor. Onları birbirinden ayırt etmek, alabildiğine müşkilleşiyor.
Tehlikenin en dehşeklisi de, işte bu noktada başlıyor.
Zira, kanımızı emen, can damarımızı koparan en büyük hasım "dost" diye algılanıyor, hatta "kahraman" diye de yutturulabiliyor.
Bu vahim durum, bin yıldır din kardeşi ve cihad arkadaşı olan Müslüman Türklerle Kürtlerin en büyük handikapıdır.
Peki, kimdir bu "dost zannedilen" en hasımlar ki, bizi düşman kardeşler haline getirmeye ve saadetli dünya hayatını cehenneme çevirmeye uğraşıyorlar?
Bunları bilmek, tanımak lâzım değil mi?
Elbette ki lâzım, lâkin kolay değil.
Eğer bunları hakkıyla bilmek, tanımak öyle kolay olsaydı, bu iki Müslüman unsur zaten bu kadar sıkıntı çekmez, bu derece evlât acısı yaşamazdı.
O halde, bunların yüzündeki maskeyi indirmeye ve gerçek yüzlerini tanımaya çalışalım.
Şüphesiz, bu işi başarmak da kolay değil.
İyisi mi, biz burada bir şablon çizelim, siz de bu şablona uyan isimleri bulup yerleştirmeye çalışın.
Müslüman Türklerle Kürtler, en az bin yıldır Müslümandırlar ve birlikte İslâma hizmet etmişlerdir. İslâmı yaşamak ve bu mukaddes dine hizmet etmek, onlar için hayatın en büyük gayesi olmuştur.
Tarih sayfalarında, bu meyandaki hizmetlerinin nişanesi olarak binlerce eseri görmek, okumak pekâlâ mümkün.
Hakikat böyle olmasına rağmen, hasseten bu çağda kendilerini onların lideri, önderi, büyüğü, atası, ceddi diye yutturmaya çalışan, gözleri kan bürümüş bazı zalemeler ortaya çıkmıştır.
Ortalık kan–revân olunca, sağlıklı düşünmenin ve kimin ne mal olduğunu tesbit etmenin çok zor olduğunu bildikleri içindir ki, her icraatlarında kan dökmeyi öncelikli vazife bellemişlerdir.
Oysa, onların yaşantıları gibi, gerçekte inançları da İslâma uygun değildir.
Dolayısıyla, bu dindar milletle ruhları, mizaçları imtizaç etmiyor.
Ellerine kuvvet fırsat geçtikçe de, bu milletin mukaddesatına hücûm etmişler, düşmanlıkta bulunmuşlardır.
Meselâ, ezanı susturmuşlar, camileri ahıra çevirmişler, Kur'ân'ı yasaklama cihetine gitmişlerdir.
Bunları yaparken de, kendilerini suret-i haktan gösterme becerisini sergilemişlerdir.
Halbuki, bunlarda namaz yok ki, kulağı ezanda olsun.
Bunlarda din kardeşliği diye bir mefhum yoktur ki, kardeş kanının akıtılmasına mani olsunlar.
Bilâkis, iki taraftan da intikam alırcasına, onları birbiriyle çatıştırmadan yana fikir ve tavır takınmaktadırlar.
Biliyorum, kafaları allak bullak eden, beyni zonklatan şöyle bir soru var: Yahu, bu millet nasıl oluyor da, böylelerinin gerçek yüzünü bilmiyor, tanımıyor?
Zaman âhirzaman olduğundan ve insanlık tarihinin en dehşetli fitnesiyle karşı karşıya bulunduğumuzdan, gizli düşmanı tanıyamıyoruz, dahası en büyük hasmımızı dost zannetme vartasına düşebiliyoruz.
Allah, bizi böylelerin şerrinden muhafaza eylesin.