Ah.. Sevgili dostum, keşke buna bir inanabilsek! Evet, evet! Dünyayı barış, muhabbet, adalet, güzellik ve iyilik hareketleri kurtaracak. Geliniz, bu gün bildiğimiz hakikatleri bir kez daha gözden geçirelim.

***

Madem dünya bir misafirhanedir. İnsan ise; o misafirhanede azıcık eyleşip, sonra gidecek olan, vazifesi çok bir yolcudur. Ve bu yolcunun aldığı her nefes, attığı her adım, işlediği her türlü fiil; bir hesap günü için, çok cihazlarla kayıt altına alınmaktadır. Her insan ayrı bir alemdir, hiç birinin iç dünyası diğerine benzemez. Yüce Yaratıcı ‘çeşit çeşit yaratmayı’ isimlerinin cilvelerini göstermek için sever. Çeşitlilik zenginliktir çünkü.

***

Madem imtihan yeri olan bu dünya misafirhanesinde, insana cüz’i irade verilmiş; inanıp inanmamakta, faydalı ya da zararlı işler yapıp yapmamakta, bir derece serbest bırakılmış. ‘Yetki varsa, sorumluluk da vardır’ prensibi gereği yaptıklarının neticesine katlanacaktır insan. Madem yaratılış itibariyle Kudret nazarında bütün insanlar eşittir; öyleyse insan insanla uğraşmaz ve uğraşmamalı. Düşmanlığa gerek yok! Çünkü bütün insanlar kardeştir! Ve yeryüzü hepimize yetecek kadar geniştir.

***

Madem imtihan gereği inanç ve fikir noktasında iman-küfür mücadelesi insanlık tarihi kadar eskidir ve halen devam etmektedir. Madem ‘Oluklar çift; birinde nur akar, birinde kir.’ Madem inancımıza göre ‘Allah katında din İslamdır.’ Bizler elhamdülillah İslamı seçtik ve Müslüman olduk. İnanıyoruz ki İslam; barış, adalet ve sevgi dinidir. İki cihan mutluluğunu verecek formüllere sahiptir.

Madem ‘Müslümanlar bir binanın tuğlaları veya bir vücudun azaları gibidir.’ Binlerce birlik rabıtaları vardır. Madem birbirimizi gerçek manada sevmedikçe hakiki Müslüman olamayız. Hakiki Müslüman olamazsak hem dünyada, hem ahirette hüsrana uğrar, ebedi saadetten mahrum kalırız. Doğru İslamiyeti ve İslamiyete layık doğruluğu yaşamak ve hareketlerimize yansıtmak zorundayız.

***

Madem Müslüman Müslümana ‘adavet etmez, kin tutmaz, onu zorda bırakmaz, düşmanın eline teslim etmez.’ İncinse de incitmez, ‘üç günden fazla küs olması ona yasak’ edilmiştir. Onun ufak tefek hatasını büyütmez, bilakis kusurunu görmezden gelir. Hata ve kusurunu görürse; lütuf ve şefkâtle onun ıslahına çalışır. Çünkü bütün mü’minler kardeştir.

Madem Müslüman ferasetlidir, basiretlidir, iman nuruyla hadiselere bakar. Dostunu düşmanını ferasetle teşhis eder. Birisi bir haber getirdiğinde onu mihenğe vurur, araştırır, teyid ve te’kid eder. Hüsnü zan, adem-i itimad prensibi gereğince uyanık olur, safdil olmaz. Madem asıl musibet dine gelen musibettir. Madem yeryüzünde bozgunculuk çıkaran insaniyet ve İslamiyet düşmanları, birimizin silahıyla ötekimizi vurup, sonra onun silahıyla berikimizi vuruyor; uyanık olmak, şuurlu ve basiretli olmak lazım ve elzemdir. Şimdi muhabbet fedaisi olmak zamanıdır. Husumete vakit yoktur, ömür gelip geçiyor.

***

Sevgili Dostum! Madem bir yanımız çığlık çığlığa, kan, gözyaşı, bir yanımız bahar bahçe... hal-i pür melalimiz ortada. Madem ya içindeyizdir çemberin ya da dışında... Madem doğduk, ve hayat devam ediyor acıdan sancıdan coşkuyla. Dünyayı güzellik ve sevgi kurtaracak. Birbirimizi sevmekle başlayacak her şey... Sevgini çoğalttıkça çoğalt öyleyse. Tüm insanlara.. mademleri unutmadan. Sonra yönelt sevgini kuşa, çiçeğe, böceğe.. Kışa, bahara, yıldıza.. tüm kâinata..

Kocaman bir kalp olsun tüm kâinat..Yaratıcı hesabına sev sevebildiğin kadar.. Çünkü kalp sevmekten yorulmaz! Muhabbet fedaileri de; asla!