Güneş ışıklarını öyle çok veriyordu ki gözleri çok parlıyordu. Sanki gözlerine birisi ışık tutuyordu. Allah, güneşi bu mevsimde ne kadar da sıcak yaratmıştı. Gözlerini karşıdaki, dükkâna çevirince boy boy küçük oyuncak gibi tüp şeklinde bebekler gördü. Sanırım çift görüyordu. Boy boy aynı bebekler.

“Anne, anne ben çok görüyorum!” diye korkuyla bağırdı. Annesi bir an panikledi ve onu dinledi. Karşıya bakınca matruşka denilen bebekleri gördü. “Hımm ben de çok görüyorum gel yakından bakalım” dedi ve gittiler. Boy boy aynı bebekler vardı.

O vitrindeki bebekleri satın aldı annesi ve satıcı adam onları tek bir bebekte topladı. Allah, insanlara ne kadar değişik fikirler veriyordu. Eve gelince ilk şunu söyledi: “Çarşıdan aldım bir bebek, eve geldim on bebek.”