Çünkü İslâmın hakikî / gerçek ve asıl mesleği / yolu; meşveret / danışmadır. Çünkü istibdat; zulüm ve tahakkümdür. Meşrutiyet, cumhuriyet ve demokrasi ortamı ise, adaleti temin eden bir zemindir.

Avrupa, bizdeki cehalet ve taassup sebebiyle, -maalesef- İslâmı; istibdada müsait ve uygun sanmaktadır! Böyle bir yargıya varmasında, biz müslümanların mes’uliyet ve sorumluluğu çok büyüktür. Bundan dolayıdır ki, Demokrasi’nin hakkını vererek; Batı’nın bu yanlış bakışına son vermek görevi de bize düşmektedir.

Nitekim, demokrasi hakikatini; sarahaten / açıkça, zımnen / dolaylı olarak ve iznen dört büyük hak mezhepten istihrac etmek / çıkarmak mümkündür.

Çünkü “Tebeddülü esma ile, hakaik tebeddül etmez.” / “İsimlerin değişmesiyle hakikatler değişmez.”

Evet meşrutiyet, cumhuriyet ve demokrasi; mânen ve rûhen İslâmın muhteviyat ve münderecatında öz olarak vardır. Tabii görenedir görene, köre ne?

“O mahiler ki, derya içindedir; deryayı bilmezler.” Evet, balıklar deniz içindedirler; fakat denizde olduklarını bilmezler. Bu durumlara düşmemeliyiz.

Hürriyet ve demokrasi; hak, sıdk / doğruluk, muhabbet / sevgi ve imtiyazsızlık üzerinde yükselir ancak.

Hürriyet ve demokrasiyi dile getirmemizin önemli ve hayatî bir sebebi de: Bunun; Asya ve İslâm Âlemi’nin; istikbal ve gelecekte terakki ve ilerlemesinin birinci kapısı olmasıdır. Böyle bir sistemde, hükümet ve idareciler; ancak halkın hizmetkârıdırlar.

Kaldı ki, İslâm’ın bahtını açacak; şûrâ / danışma kurulu denen anahtar; bu olduğu içindir ki, İslâm’ın da öngördüğü Hürriyet ve Demokrasi ruhu; fikir ve görüşlerin ortaya çıkmasına imkân vermiştir.

Evet, Asya’nın bahtını, İslâmiyetin talihini açacak yalnız hürriyet ve demokrasi ortamıdır.

Fakat nazenin / nazlı hürriyet, âdâb-ı şeriatla / İslâm âdâbıyla müteeddibe / edeplenmiş ve mütezeyyine / süslenmiş olmak lâzımdır.

Yoksa, sefahet ve rezaletteki hürriyet, hürriyet değildir. Belki hayvanlıktır. Şeytanın istibdadıdır. Nefs-i emmareye / kötülükleri emreden nefse esir olmaktır.

Hürriyet ve demokrasi’yi takdir etmeyen kimlerdir?

Cehalet ağanın, inat efendinin, garaz beyin, intikam paşanın, taklit hazretlerinin, mösyö gevezeliğin başkanlıkları altında; mutluluk kaynağımız olan meşvereti inciten bir cemiyettir.

İstibdat zamanının mânevî hâkimi kuvvet idi. Kimin kılıncı keskin olsa idi, yükselirdi.

Fakat, zaman-ı meşrutiyetin zenbereği, rûhu, kuvveti, ağası haktır. Kimin aklı keskin, kalbi parlak olursa, yalnız o yükselecektir. Siz de saadete gitmek istiyorsanız; uyku yeter. Siz de uyanınız. İslâmiyet’in bahtını, Asya’nın talihini açınız.