Risale-i Nur dairesinde bulunmak ayrı bir İhsan-ı İlâhî olduğu gibi, bu dâvâda son nefese kadar istikametle muhafaza olunabilmek de ayrı bir İlâhî mazhariyettir inşallah!
Risale-i Nurlar bazılarına sadece dinî bilgiler veren kitaplar gibi geliyor olabilir. Hâlbuki Risale-i Nurlar, Kur’ân’ın bu asra bakan yönlerini yine Kur’ân’dan aldığı reçetelerle çare üreten manevî bir tabib ve eczahane-i Kur’âniyedir.
İnsanlık bu asra büyük sarsıntılarla girdi. Bu İlâhî ihtarcılar hâlâ devam ediyor. Dileyelim bu dehşetli asrın ortası ve sonu hayırlara vesile olsun. “Saldırı” haksızların dehşetli bir silâhı! Bediüzzaman’a; sağlığında da ölümünden sonra da saldıranlar oldu. Büyük haksızlıklar yapıldı. Fakat Üstad kendi işine bakıp onlarla ilgilenmiyor, kendi hizmetine bakıp, mesaisini dâvâsına harcıyordu. Nur dâvâsının samimî ve halis takipçilerine düşen de bu iman ilmini okuyup yaşamayı sürdürmek olmalıdır. İlkönce kendi nefislerimizde yaşayarak, bu manevî lezzeti ve değeri diğer insanlarla paylaşma azim ve gayretlerimizi de Rabbim son nefeslerimize kadar devam ettirsin inşallah. (Âmin)
Yurt içi ve yurt dışı seyahatlerimizde sahasında uzman olan ilim adamlarının da bulunduğu ders ve sohbetlerden not aldığım bazı hususları paylaşmak istedim. İstifadeye medar olması dileğiyle.
“Risale-i Nurlar’da azim bir hassasiyet var. Risale-i Nur okunduğu yerde Üstadımız hazırdır. Vasıtaya ihtiyaç yok. Bu Allah’ın Üstada bir ihsanı ve ikramıdır. Risale-i Nurlar’ın bir yaprağını bir yerden bir yere götürmenin büyük bir cihad olduğu bilinmelidir.” (MUSTAFA SUNGUR, KAHİRE, 06.02.2009)
“Kâinatta minimum iktisatla, maksimum netice alınıyor. Yeryüzünde ne kadar cemadat ve canlı varsa, aynısı nuraniyet kesbetmiş haliyle semada var. Yiyecekleri yiyerek onların nizamını bozuyorsun. Ama yeni mükemmel bir nizam tanzim ediyor. Sirkeyle, şarap da üzüm suyundan ne farkı var sorusuna: anneden süt de çıkar idrar da ikisini de içebilir misin?” (SENİRKENT, ALİ İHSAN TOLA. 14.08. 2003)
“Üstad devamlı çalışır. Hiç durmazmış. -Üstad, her bir konuda ‘unuttum’ diyenlere, ‘kardeşim unutmak ehemmiyet vermemekten ileri gelir’ diye ikaz edermiş. - Zübeyir abi: ‘Münafık ve kâfir’ kelimelerini öyle ulu orta kullanmayın, onların yerine, ‘riyakâr’ deyin dermiş. (MEHMET KUTLULAR, BARLA, 6.02.2005)
“Bediüzzaman yaraları sarmış. Güzel yollar açmış. Çaresizlikte çözüm üretenler büyüktür o.” (CEZAYİRLİ PROF. M. ABDULMENNE, KAHİRE, 06.02.2009)
“Risale-i Nur Talebelerinden çok şeyler öğrendim. İnsanların hayatlarının akıl ve kalpleriyle tanıdım. Şu cemaat dünyadaki en temiz cemaat.” (ABD’Lİ HANIM, TESETTÜRLÜ DEKAN DEAN, 04. EKİM 2004 İSTANBUL SEMPOZYUM NOTLARI)
“Risale-i Nurlar’ı anlayamıyorum!” diyen birisine Ahmet Feyzi Abi şöyle demişti: “Çok oku profesör ol desem, profesörler de Risaleleri anlayamıyor.” Benim sana diyeceğim şudur: Risale-i Nurlar’ı çok oku! Haram yeme! Haram yersen kulağın duymaz, gözün görmez, aklın ermez.” Hakikî İhlâs, sadâkat ve gayrete şahane bir örnek! (AYRANCILI MUSA ABİ 01.06.2008 ÇAMLIK / 0RTAKLAR AHMET FEYZİ ABİ MEVLİDİNDE)
“Üstadın sağlığında, burada biliyorsunuz ezan Türkçe okunması için zorbalık yapılıyordu. Bir sabah namazı için bu mescide giden babam ezanı Arapça aslından okuyor. Fakat gizlice gece oraya pusu kuran resmî bekçi ve iki şahitle bunu tesbit ediyorlar. Jandarmalar babamın azık almasına bile müsaade etmeden Barla’daki Üstadımızın tamir ettirip imamlık yaptığı Mus Mescidi’nde derdest edip Eğridir’e mahkemeye götürüyorlar ve tutuklanıyor. Anneannem de o sırada Eğirdir’de oturuyor. Mahkemeye girecek hâkimin hanımıyla da iyi tanışıyorlarmış. Samimiyeti varmış. Anneannem o hâkimin eşine: “Beyine söyle, Benim damadı mahkûm etmesin!” der. Bunun üzerine hâkim de Mustafa Çavuşa haber gönderir. “Mahkeme anında ben ona: Sen ezanı Arapça okumadın değil mi deyince sükût etsin.” der. Babam da mahkemede aynen hâkimin dediğiyle cevap verir. Böylece mahkûm olmaktan kurtulur. Barla’ya dönünce bu hadiseyi babam Üstada anlatır. Üstad, bunu duyunca hiddetlenir ve babama: “Keçeli ezanı aslına uygun okuduğunu söyleyip, ezanın hakkını müdafaa etmeliydin” der. İşte iman dâvâsında dik durmaya güzel bir örnek!” (MEHMET GÜVENÇ, BARLA, 12.05.2007)
“Belâgat hale mutabık hareket etmektir. Ümmetin sıkıştığı bir zamanda böyle bir toplantı önemlidir. Onun için bu toplantının yapılması da sosyal hayat için bir belâgattır. Ümmetin çok ihtiyaç duyduğu bir toplantı olmuştur. Risale-i Nur’un bu çağda dinî söylemi değiştirmesi ümmetin çok muhtaç olduğu bir meseledir. Bu toplantı birçok insanın fikirlerini Bediüzzaman, Risale-i Nur ve dâvâsına yönlendirecektir. Bedîüzzaman tarihte az rastlanan ender şahıslardan birisidir. Her yüz senede gelecek müceddidlerin en güzel örneği Üstad Bediüzzaman’dır. Risale-i Nurlar’ın dünyaya yayılmasının sırrı; dilinin müsamahalı, nazik ve ihlâslı olmasıdır. İslâm’a doğru dâvet; muhlis bir kalpten çıkmakla ancak mümkün olabilir. Bir dâvânın ebede yazılması için vazgeçilmez şart: “İhlâstır.” Risale-i Nurlar’ın kaynağı Kur’ân ve sünnettir. Bedîüzzaman Kur’ân âyetlerinin en ince sırlarını ele alarak neşretmiştir. Kur’ân’ın ebedî ve ezelî özelliği vardır. Aynı sır Risale-i Nurlar’da da vardır. İngiliz müstemlekât nazırının Kur’ân aleyhindeki sinsi planını akim bırakıp bozan âlim Üstad Bediüzzaman’dır. Kur’ân bu ümmetin kuvvet sırrıdır. Ama biz yapışırsak bu sırra sahip olabiliriz. Önceki müfessirler ve Bedîüzzaman bu müdakkik mana ile Kur’ân’a yapışmışlar ve bundan dolayı da muvaffak olmuşlardır.” (AHMET ÖMER HAŞİM, EZHER ESKİ REKTÖRÜ, KAHİRE, 07.02.2009)