Empati kişinin, başka birinin istek ve duygularını anlayabilmesi, başka birinin halini kavrayabilmesi, onun yerine kendini koyabilmesidir.
Aslında bu aynı zamanda enfüsi tefekkürün bir şubesidir. Haydi öyleyse bir yolculuk yapalım.
Ey nefsim!
Gıybetin yapılsın ister misin?
Nefret edilsin mi senden?
Kin duysun mu birileri?
Hakarete uğramak?
Aç, susuz kalmak?
Yoksulluk çekmek?
Canını yaksınlar mı?
İğneleyerek konuşsunlar mı seninle?
Basit meseleleri aylarca uzatıp canını sıksınlar mı?
Ölsen yine umursanmasan?
Hürriyetin kısıtlansın mı?
Emir kipiyle mi konuşulsun seninle?
Ya da!
Allah’a karşı kul, kullara karşı hür!
Sevilmek ister misin?
Saygı duyulmak?
Aranıp sorulmak?
Yalnız kalmamak?
Derdinle dertlenilse?
Gözyaşın silinse?
İbadetine saygı duyulsa?
Doğru anlaşılmak insanlarca?
Hz.Isa’nın “Güzel ahlâkı ahlâksızdan öğrendim. Ahlâksızın yaptığını hoş görmedim; ben de aynısını bir başkasına yapmadım”sözü çok manidar.
Şu hadisi yol haritası yapmalı insan”kendisi için istediğini mü’min kardeşi için istemeyen iman etmiş olmaz”. Kendimiz için istemediğimiz hiçbir şeyi başkasına layık görmeyelim.