Kafamızı iki elimizin arasına alarak düşünür gibi yapalım… her zaman düşünüyoruz diyoruz ya!.. Allah’ın mülkünde, Allah’ın verdiği vücud ve candan başka (onlarda emanet) neyin var, nesin sen!.. Neden kibirleniyor, böbürleniyor ve kendi kendine ukala ve cahilce hiç kimseleri, hiçbir şeyi beğenmiyorsun!.. Kendine gel ve Yaratanını düşün ve başını eğ!..

Varlığın belli, cürmün belli, kamet-i kıymetin belli… Ne oluyorsun da kendini dağlara, ovalara sığdıramıyorsun? Üstün özelliğin kendini abartmak ve olduğundan fazla göstermek… Yalan yanlış bir havalara sokarak yükselmek ise bütün gayretin, niyetin ve hayalin hebaenmensurdur… Allah’ı dinle kendini büyük ve abartılı göstermeden evvel O’nun yüceliğini, büyüklüğünü aklına iyice yerleştir ve kendini de olduğun kadar bil ve söyle!

Ancak kendi maddî ihtiyaçlarını karşılayabilecek kadar gücün ve kuvvetin olduğu halde… Kendi maddî ve manevî sınırlarını aşarak; her şeyi bilirim, her şeyi anlarım, her şeyin üstesinden ben gelirim gibi yanlış, hata ve eksik bir düşünceye esir olma ve saplanma! Sen ne isen osun bunu bil yeter… Kendin kadar bir şeyler yapabilirsin.

Başına bir musîbet, bir belâ, bir virüs mirüs gelmeden; Allah’ın kuvvet ve iradesinde olduğunu bil ve ne olursa olsun O’na döneceğiz ve O’na hesap vereceğiz benim konumun, durumum budur de ve ayıl! Musîbetler, belâlar geldiğinde de korkma, telâşlanma ve rahat ol!

Her şeye hâkim olacağım diye boş ve safsata fikirlere kendini esir etme! Şöyle bir düşünürsen kendine ait hiçbir organa, uzva bile sahip değilsin. Çalışmalarından, Allah’a itaat ve ihtiyaçlarından bile haberin yok. Kendin için ve başkaları için boş bir hakîmiyet dâvâsı uğruna hayatı, yaşamayı kendine yaşanamaz bir hâle çevirme.

Bir bakıma hastalıktır büyüklük taslamak… Bu hastalığa kapılırsan, tutulursan en yakınlarından başlayarak arkadaşlarını, bütün çevreni bir büyük “büyüklük hiçi…” uğruna kendinden uzaklaştırırsın ve yalnız kalırsın. Büyüklüğünün hiçbir zaman kurtarıcı bir ilâcı olmaz ve sen bu büyüklük hastalığıyla iki cihanda da kaybeder gidersin.

Âciz, fakir, garip ve birçok eksikliği, noksanlığı olan bir insanoğlu olarak; bir iyilik, küçük bir hayır, faydalı bir iş, faaliyet yapabiliyorsak, elimizden gelebiliyorsa bunu lütfen ve Allah rızası için karşılık beklemeden, bir şeyler ummadan yap! Korkma yine sen kazanırsın ve kârlı çıkarsın.