Şu yazı yazmak ve yazarlık konusunda belki 15’i aşkın makale yazdık, neşredildi/yayımlandı. Ama bakıyorum yine bugünlerde bu konuyla alakalı izahlı ve teferruatlı bir yazı ihtiyacı var.
Yazıyı evvela yazar olanlar yazar. Ve bu yazarlığın okulu yoktur. Zorlama ile yazı yazanlara “zorlamanın yazarı” denir.
Üç-beş senede, bir-iki senede, beş-altı ayda, iki-üç ayda, ayda bir yazı yazmak; yazarlığın sıfatı olamaz. Bu davranışı takınanlar da yazar olmaz. “Efendim şu kadar zamanda yazdığı yazıyı bekletiyormuş, değiştiriyormuş, olgunlaştırıyormuş vs.” Kardeşim yazı mı yazıyorsun, turşu mu kuruyorsun?
Her yapılan işte Cenab-ı Hak bir uzvu/organı, bir duyguyu, bir hissiyatı veya aklî, mantikî bir kabiliyeti o insana takmıştır. Ha! Bazı insanlara bazı kabiliyetleri Cenab-ı Hak fazlasıyla, ziyadesiyle takmış, yakıştırmış ve kabul ettirmiştir. İşte buna “fıtrî kabiliyet”, yani yaratılıştan Allah’ın verdiği, ikram ve ihsan ettiği kabiliyet, sıfat, huy, beceri, yapma-etme gücü kuvveti denilir. Yani sonradan edinilmeye çalışılan, çakma ve takma kabiliyet değil.
Evet, olabilir ki bir insan her türlü kuralla, kaideyle ve marifetlerle yazı yazabilir. Yazısında orjinal konular olabilir. Ve bu yazıyı kendisi beğendiği gibi başkaları da beğenebilir. İşte bu noktada devamlılıkla ve gittikçe artan bir zevk ve lezzetle, marifetin arttırıldığı zaman aralıklarında ortaya çıkan yazılara “yazı” ve yazarlara da “yazar” denilebilir.
Amma hani şu meşhur laf var ya: “Fıtrî kara gözlülük, sonradan elde edilen kara gözlülükle kıyaslanamaz.”
Bir tanıdığım var, kendisi 50 senedir yazıyor. Ve şöyle der bana: “Üç tane kelime verin bunlardan dokuz tane yazıyı 180 dakikada durmaksızın, aralıksız ve manalı, neticeleri ve gayeleri ifade edilmiş şekilde size yazıp vereyim.” Şimdi bu yazara, hangi “yazarım” diyen veya “yazar olacağım” diye ortaya atılan biri bir şey söyleyebilir veya ona bir şey sorabilir?
Kimseye “Yazı yazmayın.” demiyoruz ama haddi hududu da bilin, sadece kendinizi ölçün, tartın ona göre yazın, vesselam.