Kur’ân’ı tefsir eden ve bir kısmı otuz kırk, hatta yetmiş cilt olarak birer tefsir yazan yüksek zekâlı müdakkik binler mütefennin ulemanın senetleri ve delilleriyle beyan ettikleri Kur’ân’daki hadsiz meziyetleri ve nükteleri ve hasiyetleri ve sırları ve âlî manaları ve umur-u gaybiyenin her nev’inden kesretli gaybî ihbarları izhar ve ispat etmeleri ve bilhassa Risale-i Nur’un yüz otuz kitabı,
her biri Kur’ân’ın bir meziyetini, bir nüktesini kat’î bürhanlarla ispat etmesi ve bilhassa Mu’cizat-ı Kur’âniye Risalesi, şimendifer ve tayyare gibi medeniyetin harikalarından çok şeyleri Kur’ân’dan istihrâc eden Yirminci Söz’ün İkinci Makamı ve Risale-i Nur’a ve elektriğe işaret eden ayetlerin işârâtını bildiren “İşârât-ı Kur’âniye” namındaki Birinci Şua ve huruf-u Kur’âniye ne kadar muntazam ve esrarlı ve manalı olduğunu gösteren “Rumuzat-ı Semaniye” namındaki sekiz küçük risaleler ve Sure-i Fethin âhirki ayeti, beş vecihle ihbar-ı gaybî cihetinde mu’cizeliğini ispat eden küçücük bir risale gibi, Risale-i Nur’un her bir cüz’ü Kur’ân’ın bir hakikatini, bir nurunu izhar etmesi, Kur’ân’ın misli olmadığına ve mu’cize ve harika olduğuna ve bu âlem-i şehadette âlem-i gaybın lisanı ve bir Allâmü’l-Guyûb’un kelâmı bulunduğuna bir imzadır.
İşte altı noktada ve altı cihette ve altı makamda işaret edilen Kur’ân’ın mezkûr meziyetleri ve hasiyetleri içindir ki, haşmetli hâkimiyet-i nuraniyesi ve azametli saltanat-ı kudsiyesi, asırların yüzlerini ışıklandırarak, zemin yüzünü dahi bin üç yüz sene tenvir ederek kemâl-i ihtiramla devam etmesi, hem o hasiyetleri içindir ki Kur’ân’ın her bir harfi, hiç olmazsa on sevabı, on haseneyi ve on meyve-i bâkî vermesi, hatta bir kısım âyâtın ve surelerin her bir harfi, yüz ve bin ve daha ziyade meyve vermesi ve mübarek vakitlerde her bir harfin nuru ve sevabı ve kıymeti ondan yüzlere çıkması gibi kudsî imtiyazları kazanmış, diye dünya seyyahı anladı ve kalbine dedi:
“İşte böyle her cihetle mu’cizatlı bu Kur’ân, surelerinin icmaıyla ve âyâtının ittifakıyla ve esrar ve envârının tevafukuyla ve semerat ve âsârının tetabukuyla, bir tek Vacibü’l-Vücud’un vücuduna ve vahdetine ve sıfâtına ve esmasına, delillerle ispat suretinde öyle şehadet etmiş ki, bütün ehl-i imanın hadsiz şehadetleri onun şehadetinden tereşşuh etmişler.”
Sözler, 25. Söz, 1. Zeyil, s. 508
LÛGATÇE:
Allâmü’l-Guyûb: görünmeyen şeyleri bilen, Allah.
âsâr: eserler.
cüz’: parça.
esrarlı: sırlarla dolu.
hasiyet: bir şeye has vasıf, özellik.
huruf-u Kur’âniye: Kur’ân’ın harfleri.
ihbar-ı gaybî: bilinmeyen bir şeyle, gelecekle ilgili haber verme.
müdakkik: dikkatlice araştıran.
mütefennin: fen âlimi.
Rumuzat-ı Semaniye: “sekiz remiz (ince işaret)” manasında Kur’ân’ın harflerindeki sırları ortaya koyan Risale-i Nur’dan bir eserin adı.
umur-u gaybiye: gaybî işler.
Vacibü’l-Vücud: varlığı zarurî ve zatî olan Allah.