Bu ilimiz, meşveret heyeti ve hizmet komisyonlarıyla her tarafa örnek olacak faaliyetleri birlikte gerçekleştiriyorlar. Erkeklere ve hanımlara dönük hizmetlerin yanı sıra, cemaatin geleceğini temsil edecek olan gençler ve çocuklar için yapılan hizmet projeleri ve uygulamalarıyla hakikaten göz dolduruyorlar. Onları yürekten tebrik ediyoruz.

Cuma akşamı ulaştığımız İzmit’te, çok amaçlı olarak yapılan hizmet merkezinin çok geniş olan salonu kalabalık bir cemaatle doluydu. Sonradan öğrendiğimize göre, alt kattaki başka bir salondan hem hanım kardeşlerimiz hem de genç kardeşlerimiz okunan dersi görüntülü olarak dinliyorlarmış. İki yüzden fazla olan bu katılımcılarla, Bediüzzaman Hazretlerinin hem cemaat içi, hem cemaatler arası hem de İslâm devletleri arası olması gereken ittihadı, birlik ve beraberlik hakikatini müzakere ettik. Cumartesi akşamı gittiğimiz Gölcük ilçesinde ise, eskimeyen Nur Talebeleriyle tevhid eksenli dersler okuduk, elhamdülillah.

Bediüzzaman’ın, hayatında çok önem verdiği hedefleri vardı. Bunların en başında, iman hakikatlerinin ispat ve izahı olan Risale-i Nur tefsirlerinin telifi vardı ve bunu Allah’ın izniyle başarmıştı. Sonra Barla, Kastamonu ve Emirdağ Lâhikaları gibi eserleri yazmak vardı ve onları da telif etmişti. Mucizeli Kur’an’ın yazılması vardı ve onu da hayatında gerçekleştirmişti. Medresetü’z Zehra adını verdiği ve din ilimleri ile fen ilimlerinin birlikte okutulacağı bir İslâm üniversitesi projesi vardı. Bu hedefini hem Sultan Abdülhamid’e, hem Sultan 5. Mehmet Reşad’a, hem Cumhuriyet döneminde Türkiye Büyük Millet Meclisinde milletvekillerine gerekçeleriyle birlikte izah etmiş, kabul edilerek tahsisat ayrılmasına rağmen, başka sebepler araya girmiş ve maalesef bu hedef gerçekleşmemişti. Ancak, bütün Anadolu il ve ilçelerinde kurulan Nur medreseleri kısmen bu açığı kapattı. Bununla birlikte bu hedef, er ya da geç bir gün gerçekleşecektir. Çünkü bu ülkenin böyle bir İslâm Üniversitesine şiddetle ihtiyacı vardır. Kime nasip olacağını ise zaman gösterecektir.

Bediüzzaman Hazretlerinin hayatı boyunca hiç vazgeçmediği bir başka hedefi de İttihad-ı İslâm hakikatidir. Şu anda var olan ve elli yedi İslâm ülkesinin dâhil olduğu İslâm İş Birliği Teşkilatı, İslâm Birleşik Devletlerinin kurulması için hazır bir zemin oluşturuyor.

24 Şubat 1955 yılında, Türkiye ve Irak ile yapılan Bağdat Paktı anlaşması gerçekleştiğinde, Bediüzzzaman Hazretlerinin çocuklar gibi sevindiğini en yakın hizmetkârları olan ağabeylerden dinlemiştik. Bu anlaşmanın, İttihad-ı İslâm’ın ön adımı olduğunu, hem İslâm dünyasının barışına hem de dünyanın genel selâmetine büyük hizmet edeceğini eserlerinde dile getirmiştir. 1911 yılında Şam’da verdiği hutbede “Azametli bahtsız bir kıt’anın, şanlı talihsiz bir devletin, değerli sahipsiz bir kavmin reçetesi İttihad-ı İslâm’dır.” ve “Bu zamanda en büyük farz vazife İttihad-ı İslâmdır.” hem de “İttihad-ı İslâmın tam zamanı geldi ve gelecek gibidir.” Dediği tarihin üzerinden 112 sene geçti. 1951 yılında tercüme ettiği Hutbe-i Şâmiye’nin üzerinden de 62 yıl geçti. Eğer, şimdiye kadar İslâm Birliği kurulabilseydi ne Filistin ve ne de Gazze’de yaşanan katliam ve soykırımlara kimse cesaret edemez ve Batılı devletler de bu soykırımı yapan İsrail denilen zalim devlete yardım edemezlerdi.

Bu asır cemaat ve birlikler asrıdır. Avrupa Birliği, Afrika Birliği, Asya-Pasifik İş Birliği, Şangay İşbirliği Örgütü gibi nice birlikler kurulmuştur. Türkiye bu birliklerin bir kısmına üye olmuştur. İslâm Birliğinin içinde olmak ve hatta buna öncülük etmek, başka birliklerin içinde olmasına mâni değildir. Bediüzzaman Hazretlerinin çok önem verdiği bu İttihad-ı İslâm hakikati, bir an önce gerçekleşmeyi bekliyor ve dua ediyoruz. Gazze’de yaşanan soykırım bunun bir anahtarı olabilir. Kime nasip olur bilemeyiz fakat bizim arzumuz, Bediüzzaman’ın hedefi ve duası olan bu hakikatin bir an önce gerçekleşmesidir. Allah, bütün İslâm dünyasının yardımcısı olsun, âmin.