Nurun neşrine mani olmak, korku yayarak insanların dinden, imandan uzaklaştırmasına sebep olmak vatan ve millet üzerine belaların celbine sebeptir. Vatanı, milleti maddî ve manevî musibetlerden bir paratoner gibi muhafaza eden Kur’an hakikatleri Risale-i Nurların tesirinin azalması İlahî gazabı celp eder.

Eskiden Nurlara karşı tehlike daha açıktı, mukabele kolaydı. Bugün ortada daha sinsi bir tehlike var. İçeriden birilerinin iman hizmetinin rotası ile oynamak tehlikesi. Birilerinin menfaatine dokunacak diye, hizmetin rayları kabul edilen Lahika mektuplarının okunmaması veya siyasî tarafgir duruşlarla yorumlanması Nura karşı bir ihanettir. Hizmeti şahsî, cemaatî, maddî, manevî, siyasî menfaatlere alet etmek, dünyevî makam ve mevki, imkân ve maddî destek gibi menfaatlere tabi yapmak, böylece Nurun hakikatlerinin tesirini kırmak, hizmetin zihinlerde yanlış yorumlanmasına, etkisinin azalmasına sebep olmak, adeta hizmetin rotası ile oynamak büyük bela ve musibetlerin celbine sebeptir. Hizmette, istişareyi hakim kılmadan, içeriden zaafları olan kişilerin insafına terk etmek, nurların tesirini kırmak, hizmetin gücünü değişik içtimaî, siyasî güç odaklarına bağlamak, vebali daha da ağırlaştırmaktadır. Bediüzzaman’ın hayatında vermediği tavizleri bugün hizmet adına vermek; maddî menfaatlere esir olmak, zulümlere sessiz kalmak, zulme karşı olanları fitneci olarak yorumlamak, Nurun sesinin kısılmasına, hakikatin tesirinin azalmasına ve bela ve musibetlerin artmasına sebeptir. Acı olan, Nurun neşrinin engellenmesi önceden dinden uzak odaklardan gelirken; şimdi, camiaların içinden zaafına yenik düşen insanlardan seçilerek, hakikatler nefsî, şahsî, siyasî yorumlarla saptırılmakta, hizmetlerin rotası olan lahika mektupları raflara kaldırılarak bu dehşetli hatalar yapılmaktadır.

Dün, Risale-i Nurların sadeleştirilme teşebbüsü ne kadar tehlike idiyse, bugün lahika mektuplarının okunmaması, Bediüzzaman’ın hayat safhalarını değişik saiklerle bir bütün olarak ele alınmaması bir o kadar tehlikedir. Bu durum, Risale-i Nurlarla muhatap olan camiaların büyük bir imtihanıdır ve zulme sessiz kalınarak belalara kapı açmak büyük bir vebaldir.