Bu yazıyı 17 Ekim 2023 tarihinde yani İsrail’in Gazze’de hastane bombaladığı ve binlerce masum bebek, çocuk ve sivilleri şehit verdiğimiz katliam gününün akşamında yazıyorum. Filistinli arkadaşımın dediği gibi, “Kıyamet gününde Filistin’den, Kudüs’ten haberin var mıydı?” diye sorulduğunda “Yâ Rabbi bilmiyordum” demeyin diye ve “Elimden geldiği halde bir şeyler yapmadım” dememek için yazıyorum bugün.
Müslüman, bulunduğu zamanı ve kâinatı Kur’ân nuru ile okuyabilendir. Biz de asra ve etrafımızda olup biten hadiselere istikametli bir bakış açısı geliştirmek için böyle okumalara muhtacız. Okuduğu ile amel etmek yine bizim vasfımızdır. Yani bugün “İslam alemi için ne yapabilirim ki?” diye bir düşünceniz varsa, şu an en güzel cevap okumaktır.
Akutta hislerin hakimiyeti ile bazı reaksiyonlar verilse de kronikte maalesef ki farklı gündemler yavaştan günlük yaşantımızı işgal etmeye başladığında, bu akşam gördüğümüz küçücük çocukların masum bedenlerinin kefenlenişi ve geride kalanların korkuyla titreyen bakışları zihinlerimizden silinirken aynı şekilde Filistin için yaptığımız eylemlerin yerini de eski rutinlerimiz alacaktır.
Bu noktada yalnızca süreklilik gösteren bir okuma hali, hakiki ve uzun vadeli amel etmeyi netice verecektir.
Bediüzzaman Hazretlerinin Hutbe-i Şamiye eserini sizlerle paylaşmak istememin sebebi şu anda kendilerini mutlak bir güç gibi göstermeye çalışan korkakların tam da istedikleri gibi ümitsizlik içerisinde gaflete düşmek yerine, “Zaten İslam ülkeleri hep böyle işte” diyerek suçu birbirimize atmak yerine, din kardeşine “Müslümanlar şöyle, Müslümanlar böyle” diye iki tenkit cümlesi savurmak yerine, “Ben tek kişi olarak ne yapabilirim ki bu konuda? Elimden bir şey gelmez” diyerek insanî ve dinî sorumluluklarımızdan kaçmak yerine, artık bir şeylerin değişmesi için önce kendi hayatımı gözden geçirme cesaretini gösterebilmek ve olanlara farklı ve ümit dolu bir perspektif sunabilmek. Bu noktada da tüm hayatına ve davasına, bir gazete haberi üzerine ateşlenen hamiyet duygusu ile yön vermiş Bediüzzaman Said Nursi Hazretlerinden öğrenmemiz gereken çok şey olduğunu düşünüyorum.
Bu eserde Bediüzzaman, Müslümanların terakkisine engel olan altı tane manevi hastalığı teşhis eder ve Kur’ân eczanesinden bu altı hastalığa reçeteler sunar. Bir Müslümanın, şahsî hayatında düçâr olduğu hastalıkları anlatırken aynı zamanda Müslüman toplulukların içtimaî hayattaki problemlerini de ortaya çıkarır.
Bediüzzaman, bu altı hastalığın devasının yine elimizde bulunan İslamiyet nurunda olduğunu ispat etmiştir. Bu konuda asla ümitsizliğe düşmemek gerektiğini belirterek, Kur’ân-ı Kerîm eczanesinden bizlere bu hastalıkların ilaçlarını sunmuştur.
Bediüzzaman Said Nursi “Âlem-i İslam’ın şahs-ı manevîsinin kalbinde, gayet kuvvetli ve kırılmaz beş kuvvet içtima ve imtizaç edip yerleşmiş” diyerek bu beş kuvvetin beşeri, esfel-i safilîn (en aşağı tabaka) derece-i sukutundan kurtarmaya ve rûy-i zemini temizlemeye ve sulh-ı umumîyi temin etmeye vesile olacağının müjdesini veriyor. Bu beş kuvvetten birisi olan şehamet-i imaniyeyi; yani zalimlere zillet göstermemek, mazlumları zelil etmemek düsturunu Filistin halkı tüm dünyaya göstermiş, bizlere de temsiliyet ve teslimiyet noktasında örnek olmuştur ve olmaya da devam etmektedir.
(Genç Yorum dergisi, Kasım 2023 sayısından kısaltılarak alınmıştır.)