Allah’ın Rızasına Dayanamazsın

Allah’ın rızasını tespit etmek gibi bir mükellefiyetimiz yok. Haddimize düşmez bu. Hakkımız da değil. İşimiz de olmaz. Allah’ın razı olmasını isteriz; ama razı olup olmadığını tespit edemeyiz. Elimizde ölçüler var: Biz, amelimize bakarız.

Peki amelimizden Allah razı mıdır? Gerçekten zor soru! 

Ama aslında kolay soru! 

Nasıl yani? Eğer işini dürüst yaparsan, eğer işini yürekten yaparsan, eğer işini samimî yaparsan, eğer işini yaparken içinde dolaşan kan, gözünü Allah’ın rızasına dikmişse… Hiç endişe etmene gerek yok! Allah’ı o amelden razı sayabilirsin. 

Burada bir ihtimal sana yeter! Kesin bilmene gerek yok! Çünkü sana zara verir. Sen, Allah’ın rızasına dayanamazsın! 

Çünkü Allah’ın rızasını bilsen ucba düşeceksin, bilmezsen ye’se kapılacaksın! İkisi de zarardır. Peki, bilsen ne yapacaksın?

Bilmezsen ve sadece umarsan ucba ve ye’se düşmezsin, varsa kusurunu görürsün, daha fazla rıza-yı Bariyi istersin, Allah’ın razı olmadığı pek çok amelin de rıza dairesine girer. Allah hakkında hüsn-ü zan ettiğin için pek çok günahın da bağışlanır.

Oysa bilsen, bu işine yaramaz. Daha fazla salih amel yapmana neden olmaz. Ucbdan da kendini kurtaramazsın!

İnsanoğlunun İşine Şaşıyorum

Anlatılır ki, derviş hiç durmadan namaz kılıyormuş. Oysa onun hakkında levh-i mahfuzun bir nüshasında [Levh-i mahv ispatta] “Cehennemlik” diye yazıyormuş. 

Bunu fark eden bir melek, “Allah’ım! Bu kulun çok ibadet ediyor. Başını secdeden kaldırmıyor. Oysa Cehennemliktir. Bu nasıl bir çelişkidir? Bunu ona haber vereyim mi, durumunu bilsin?” Demiş. Cenab-ı Allah izin verince, yeryüzüne inmiş. Adamı namazda bulmuş. Adam selam verince adama:

“Allah kabul etsin insanoğlu.” Demiş. Ardından: “Ben gökler meleğiyim. Yedi kat arşın üstünden geliyorum. Levhi mahfuz[un bir nüshasın]da senin Cehennemlik olduğunu okurum. Oysa sen ibadet ehlisin. Bu ne çelişkidir?” demiş.

Adam: “Ben sonuçla alâkadar değilim. Ben Rabbimin rızasını arıyorum. Rabbim nasıl dilerse o öyle olur. Ben O’ndan razıyım.” demiş ve namaza yeniden başlamış.

Melek şaşkınlıkla levh-i mahfuzun nüshasına yeniden baktığında, adamın bu sefer Cennetlik olduğunu okumuş. Tekrar adama dönüp: 

“Ama, şimdi cennetlik olduğun yazıyor.” demiş. Adam tekrar: “Ben sonuçla alâkadar değilim, demiştim. Ben O’nun rızasına talibim.” demiş, namazına devam etmiş. 

Melek göklere çıkarken kendi kendine mırıldanmış: 

“Bu insanoğlunun işine şaşıyorum!” 

Kod Cümleler

Eğer O razı olsa, bütün dünya küsse ehemmiyeti yok. Eğer O kabul etse, bütün halk reddetse tesiri yok. O razı olduktan ve kabul ettikten sonra, isterse ve hikmeti iktiza ederse, sizler istemek talebinde olmadığınız halde, halklara da kabul ettirir, onları da razı eder. Onun için, bu hizmette, doğrudan doğruya, yalnız Cenab-ı Hakkın rızasını esas maksat yapmak gerektir.”

Bu cümleler birer kod cümleleridir. Bize Allah’ın rızasının kodlarını veriyor. Şöyle ki: İnsan beraber yaşadığı insanların rızasına bakıyor. Bütün dünya sana küsse de, sen Allah’ın rızasına bak! Eğer O razı ise yoluna devam et! O, halkı da razı eder; merak etme!