İmam Kendi Namazını Kılıyor

Namazda imamlık, namaz kılan birden fazla kişiye namaz kıldırmaktır. Bunda ucb ve enaniyet olmaması lâzım. Çünkü her ne kadar öne geçmiş de olsa, neticede imam da kendi namazını kılıyor. İmam bunu düşünmeli. Namaz kıldırdığını değil, kendi namazını kıldığını nazarından uzak tutmamalı.  

Eğer yinede ucb ve enaniyet konusu oluyorsa, bunu hastalığımıza yormalı ve manevî tedavi ihtiyacımıza işaret saymalı. 

Ucb ve enaniyet namaz bozmaz. Ancak kişinin kalbindeki bir hastalıktır. Terfi-i derece için verilir. Ama ona yakayı kaptırmamak gerekir. Kaptırırsak -Allah muhafaza- elde sevap diye bir şey bırakmaz.   

Böyle manevî hastalıklardan kurtulmanın çaresi, manevî tedavi merkezlerine gitmeye devam etmektir. Meselâ Risale-i Nur’u kendimize okumaya arttırarak devam etmektir. 

Risale-i Nur’u başkasına okursak bu hastalıklar bizi daha çok rahatsız eder.      

Ucb ve Enaniyet Tehlikesi Hep Vardır

Ucb ve enaniyet tehlikesi hep vardır ve bu herkesin olduğu gibi imamın da gizli problemidir. Cemaatin namazının sıhhati bundan zarar görmez. 

Kendi nefsimizle ve kendi enaniyetimizle her ibadette, her hayırlı teşebbüste, her güzel işte ölünceye kadar savaşacağız. Bu bizim kulluk vazifemizdir. Doğru ve makbul bir kul olmanın ilk adımı tam da burada başlıyor. Bunun ölünceye kadar çaresi: Yaptığımızı sadece Allah için yapmaktan başka bir şey değildir.

Sadece namazda değil; her hayırlı işte ucb ve enaniyetimiz ön plâna geçerse, maazallah o hayırlı işin ve o ibadetin hayrı uçar gider, elimizde, avucumuzda ve amel defterimizde sadece günah ve Allah’ın gayretine dokunan yarım yamalak bir davranış kalır! Allah’ın huzuruna eli boş varmanın acısını şimdiden yüreğimizde duymalı ve ibadetlerimizde içimizin kanayan yarası olan, amellerimizin canavarı olan, kulluğumuzun imha sebebi olan içimizdeki ucba ve enaniyete ibadetlerimizi yedirmemeğe gayret etmeliyiz. 

İmam Cemaatin Kefilidir

İmamlık, namaz ibadetinde kendisine uyan cemaati temsil etmek demektir. Nitekim Peygamber Efendimiz (asm), “İmamın kıraati, cemaatin kıraatidir.” 1 buyurmuştur. Diğer bir hadiste, “İmam namazda cemaatin kefilidir.” 2 buyurmuştur.  

İmama uyan kişi kadın da olsa, erkek de olsa - fark etmez- cemaatle namaz kılınmış olur. Ve inşallah “ubudiyet-i külliye ile müşerref olunarak” 3, 27 derece sevaba erişilmiş olur. 4  

İmam olacak kişinin Müslüman olması, ergenlik çağına gelmiş olması, akıllı olması, erkek olması, dinini iyi bilmesi, namazı iyi bilmesi, Kur’ân’ı doğru, düzgün ve yanlışsız okuması, sağlığı imamlık yapmaya elverişli olması gerekir.

İmamın dinde takva sahibi olması, güzel ahlâk sahibi olması, haramlardan ve şüpheli şeylerden uzak durmaya çalışması, ahlâksız olmaması, Kur’ân’ı güzel okuması, herkes tarafından sevilen ve sayılan birisi olması aranan öncelikler ve tercih sebepleri arasında yer alır. Bu hususları en fazla üzerinde toplayan birisi imamlıkta tercih edilir.   

Namaz esnasında bu şartları taşıyan birden fazla Müslüman bulunsa, yaş bakımından daha büyük olan imamlığa geçer. Eğer yaş farkı yoksa birisi tercihan imamlığa geçer. 

İmam ile cemaatin mezheplerinin farklı olması, namazda cemaat oluşturmaya mani değildir. Bir Hanefî, bir Şafiiye namazda uyabileceği gibi, bir Şafii de bir Hanefi’ye uyabilir. Bu durumda, cemaat olan kişinin imamın mezhebine uymasında bir sakınca yoktur. Meselâ Ramazanda teravih namazında Hanefi bir imama uyan bir Şafii, namazını Hanefi’nin içtihadına göre kılabilir. 

Allah kabul etsin. Âmin.

Dipnotlar:

1- İbn-i Mace, İkamet, 13. 2- Tirmizi, Mevakıt, 39. 3- Sözler, s. 229. 4- Buhari, Ezan, 29, 30.