Önce Kesin Emirlerden Başlayın!  

Bazı tatlı ön adımlar vardır; ihmal edilmez! Hangi tür kararsızlık yaşarsanız yaşayın, onlar sıraya girerler. Onları başka zamana bırakmak daha vahim facialara yol açar.  

Onların birincisi Allah’ın kesin emirleridir. Emir Allah’a ait olunca ve kesinlik taşıyınca, artık dünyanın hangi türlü kararsızlığı yaşanırsa yaşansın, öncelik onundur. İbadet edin. Dua edin. Allah’a sığının.

Ancak kararsızlıklar ibadeti de, duayı da erteleme eğilimindedirler. “Şimdi hazır değilim, sonra yapayım” gibi erteleme gerekçeleri bitmez. Sakın ha! Böyle gerekçelere takılmayın ve hayatınızdan atın. Kazanan siz olursunuz. Hatta bu, kararsızlığımızı bile bitiren bir kararlılık olur.

Kesin Yapmayı Planladığınız İşleri Sıraya koyun

Ardından mutlaka yapmanız gereken, yapmadığınızda kendinizi affedemeyeceğiniz, hayatınızı ona göre planladığınız mubah işler nelerdir; onları sıraya koyun. 

Onlar geçim kaynağınız, onlar moral kaynağınız, onlar helal ekmek kapınız, onlar sizi temsil ve ifade eden temel işler olabilir. Onları da ihmal etmeyin. 

Allah’a Tevekkül Edin

Planınızı uygulamada, hedefinize yürümede azimli ve kararlı olun. Allah’a tevekkül edin. Allah’tan yardım isteyin. Allah’a şükredin. 

Tuttuğunuz dalı bırakmayın. “Bir işe azmettiniz mi, artık Allah’a tevekkül et. Allah tevekkül edenleri sever.”1 Emrini gözden kaçırmayın.2 

Sizi yürümekten alıkoyan küçük engeller, küçük detaylar ve endişeler vardır. Onları keşfedin… Fakat onlara aldırmayın. Yürüyün. 

Mükemmellikçi Olmayın

Bırakın bazı işler eksik olsun. Bazı hedefler tutmasın. Bazı plânlar oturmasın. 

Siz artılarla yürümeye devam edin. Pozitif olun. Kendinizle barışın. İnsanlarla barışın. Allah ile barışın. Başkasının kusurlarıyla meşgul olmayın. Başkasını eleştirmeyin. 

Kendinize karşı insaflı olun. Kapasiteniz kadar iş alın. Sizi aşan işler nedeniyle kendinize acımasızlık etmeyin. Olmayan işler canınızı sıkmasın. En iyisi olacak demeyin; iyisi olsun yeter! Hak varsa onu yeterli görün; ehakta boğulmayın.  

Mevlana’nın sözünü dinleyin:

Yüzde ısrar etme doksan da olur. İnsan dediğinde noksan da olur. 

Sakın büyüklenme elde neler var. Bir ben varım deme, yoksan da olur.

Bırakın Dağınık Kalsın!

Bazen ne yaparsan yap; işin olmayacağı tutar. Bu hedefli insanı çok üzer. Uykularını kaçırır. İşi oldurmak için bin türlü yollar dener. İş bir türlü yoluna girmez.  

İş olacağına varır. 

Böyle durumlarda işi Allah’a bırakmalı, Allah’tan hayırlısını dilemeli; işin takibini elden bırakmadan kaderi dinlemelidir. Bu meseleyi olmazsa olmaz saymamalı. Bir vakt-i merhunu vardır demeli, sözü kadere vermelidir. Unutmamalı: “Kadere iman eden kederden emin olur.”3

Söz her zaman kaderde olmakla beraber, biz çoğu zaman her şeyi işi bizim götürdüğümüzü sanırız. Böyle zamanlarda kaderin ağırlığını teslim etmelidir. 

Küfür ve dalaletten başka her hal için Allah’a şükretmelidir.

Dipnotlar:

1- Âl-i İmrân Suresi: 159., 2- Sözler, s. 351., 3- Asa-yı Musa, s. 89.