Yoksa idare edemez, o yük altında ezilirdik. Dünyanın dönüşü, mevsimler, hassas yörüngeler kontrolümüzde değil. Kontrolü kendinde sanan hasta olur. Haddini bilen huzur bulur.

*

Arı tavuk koyun ve daha nicesi insana hizmet ettiriliyor. Karıncalar, kuşlar düşmanımız olabilirdi, ama değil. Ufacık bir virüs, bir böcek karşısında güçsüz insana kâinatı bir saray ay ve güneşi lamba, baharı bir deste gül, yazı nimetler sofrası yapan Hakim Rahman’dan gayrı değil.

*

Oyuncak bebeğin özelliklerini heyecanla arkadaşına anlattıktan sonra hayranlıkla;

- İşte Japon mucizesi, diyerek sözünü tamamladı.

O sırada kapı açıldı. Oyuncağa yanaşan küçük çocuğu göstererek arkadaşına sordu:

- Bunun da Allah’ın bir mucizesi olduğunun farkındasın, değil mi?

*

Ne kadar da az hatırlıyoruz... Bir lokmayı yutma, konuşma sürecinde yaşananları.

Dilin çevresiyle uyumlu akrobatik hareketlerini. Sinirlerle, kaslarla yapılan işleri.

Bu harika fiillerde görünen rahmetin kuşatıcılığını. Ve bu mucizevi sistemi kuran ilmin, kudretin sonsuzluğunu..

*

Tesadüfler, serseri. Tabiat şuursuz. Kuvvetler kör. Çok hassas, ölçülü, hünerli ve dengeli şu görünen âlem, gayeli ve faydalı bir intizam içinde...

Serseri sebepler, intizamsız, şuursuz ve hedefsiz istilacı ve karıştırıcı kör kuvvetler, şu intizama el uzatamazlar, karışamazlar.

*

Görme engelli yazar Helen Keller

-Üç Gün Görebilseydim, kitabında o üç günde neler yapacağını heyecan dolu bir yürekle yazmıştı.

Ve diyordu: -Herkes senede bir iki gün de olsa görme ve işitme duygularından mahrum kalsa sahip

oldukları şeylere daha çok değer verirlerdi herhalde.

*

Aklı başında hiç kimse bir sanat galerisine girip de: -Burası sahipsiz, tesadüfen oluşmuş. Dilediğimi yapmakta özgürüm, demez.

Kâinat, en güzel sanat galerisinden daha güzel. Kendi kendine oluşmuş değil. Biz de burada başıboş değiliz.

Sorumluluk sahibi, birer memur ve misafiriz.

*

Sadece insan, keşfetmek için çalışan.

Nereden geliyorum? Neden varım? Nereye gidiyorum? sorusuna cevap arayan.

Kâinatın büyüklüğü ile bedenini kıyasladığında hiç olduğunun farkında olan.

Kendini aşan bir gayesi ve gerçekleştirme gayreti yaşayan. Sadece insan..

*

Farkında değiliz çoğu zaman… Bir çiçeğe yıldıza taşa bakarken, bilim insanlarına şairlere müzisyenlere ressamlara ilham veren, büyüleyici bir güzellik karşısında olduğumuzun.

Kullarına sevgisini çiçeklerle, baharlarla, bazen ikazlarla gönderenin memur ve misafiri

olduğumuzun.

*

Hayretteyiz; hep Allah’ı hatırlatan, eserlerindeki büyüleyici mucizevi inceliklere,..

Hayranız; isim ve sıfatlarının varlıklardaki gizemli yansımalarına ve O’nun ilim, kudret ve rahmetinin sonsuz büyüklüğüne nihayetsiz güzelliğine.

*

Şu anda özenle besleniyor. Yeryüzünün dört bir köşesindeki milyarlarca yavru... Her birine gıdasının gönderilişinde değişmeyen tek şey; her yeri kuşatan rahmet, ilim ve kudretin büyüklüğü ve rahimiyetin ihtimamı...