Coşkun akarsular, köpüren çağlayanlar, kavuran çöller, savuran rüzgârlar içimizde var. 

Dört mevsim kuşatıyor anbean.  Bahar çiçeklerinin coşkusu, hazan yapraklarının hüznü, zemherinin donduruculuğu içimizde sanki. Bütün bunların yanı sıra mevsimi gelince, gülümsüyor dallarda üzümler, incirler, narlar...

Süpernovalar yüreklerde patlıyor. Yıldızlar doğuyor içimizde, yıldızlar ölüyor. 

Kiminin içindeki kara delikler; ümitlerin, sevdaların mezarlarıyla dopdolu. 

Kiminin gönlünde ışıldıyor kehkeşanlar, sönmeyen yıldızlar. 

Bir tarafta kozmik bombardımanın radyoaktif serpintileriyle. yaralanıyor kalpler. 

Diğer yanda bir manevî kalkanın ardında esiyor meltemler.  Ferahlıyor gönüller. 

Ya meteorlar gibi saldırıyor şüpheler. “Kalpsiz akıl” da “Akılsız kalp” de delik deşik... 

Ya da “akleden kalp”gizemli çatının altında güvende, vicdan ve aklın ışığı gösteriyor yolu izi.

Malûm dedikçe meçhulde, meçhul dedikçe öğrenme faslındayız. Bilmiyorum, diyebildiğimiz ölçüde öğreniyoruz. 

Perdenin ardı perde. Perdenin ardı perde... “Mana-yı harfi” nazarıyla bir bir aralanıyor hakikati örten perde. 

Meçhullerden biri, vicdanın esrarengiz sesi. Vicdanla doğuyoruz her birimiz, insan olarak. Kimimiz vicdandan uzak yaşıyor ve ölüyor, insanlığı kaybolarak. 

*

Vicdan; İçimizdeki Pusula...

Öyle bir pusula ki; doğruya, iyiye yönlendiriyor. Haksızlık, kötülük yapmaktan uzaklaşmaya sevk ediyor.

Vicdan pusulasına uymak, vicdanî sorumlulukla davranmak; insanı iyi insan haline getiriyor. Herkes güçlü ve akıllı değil.  Herkes çok güzel olamaz. Fakat herkes, vicdanıyla barışık iyi bir insan olabilir. 

İyi bir insan, başarı merdiveninden çıkarken de, inerken de vicdan rahatlığı hisseder. Vicdanının esrarengiz sesine kulak verir. Vicdanî kanaatine uygun davrandığı nispette huzurlu olur.

Vicdanın sesi; hakkın, hukukun, adaletin sesidir. Vicdanın onayını almayan sadece aklın onayladığı bir karar kalitesizdir.

Vicdanın sesine kulak verilmezse, sorunlarla karşılaşma ihtimali çok yüksektir.

Vicdan için; “hükmünü sürekli icraya çalışan içimizdeki hâkimdir” denilmiş. İyiliği, adaleti, sevinçle teşvik eden, kötülüğü sıkıntı ile cezalandıran bir hâkim. 

Saf ve duru olanı almaya, bulanık olanı bırakmaya yönlendiren bir hâkim.

Vicdanın esrarengiz sesi nazenindir. Baskı altına alınması çok kolaydır. Fakat aynı zamanda berraktır. Onunla başbaşa kalınca, başka bir sesle karıştırmak imkânsızdır.

Biz gerçeklere göz kapasak da, kalp penceresinden bakan vicdanın gözü daima açık.

Akıl ve vicdanın ortak platformu olan manevî kalp, iman nuruyla nurlandıkça hayat, hayatlanır. 

Vicdan adeta, ruhun derisi gibidir. Ruh, vicdanla lezzet duyar. Ceset, ruhla lezzet alır. Rahat bir vicdan, huzurun kaynağıdır. Vicdanen rahat olmak, fıtrat kanunları denilen ilk fabrika ayarlarına uymakla mümkün. İnsan ancak onu Yaratanın emirlerine uygun hareket ettiğinde sürdürülebilir mutluluğu inşa edebilir.