AKP iktidarında tamamen ithalata dayalı tarım gibi hayvancılığın girdi mâliyetlerinin yüzde 400 ile 600 zamlanmasıyla iktidardakilerin her fırsatta ileri sürdükleri “yerli ve milli tarım ve hayvancılık” can çekişiyor.

Bir zamanlar tahıl ve gıdada dünyada kendi kendine yeten yedi ülkeden biri olan Türkiye, canlı hayvandan kırmızı ete ve süte bütün hayvancılık ürünlerini daha yüksek fiyatla ithal ediyor. Türkiye, “saman ve hayvan ithal eden ülke!” durumuna düşürülmüş. Stratejik hayvancılık ürünlerinde yabancılara mahkûm hale getirilmiş.

Tarımda olduğu gibi hayvancılıkta da inadına ithalle dayatılan çöküş, Türkiye’yi gıda enflasyonunda, başta et fiyatlarında dünyada “birinci ülke” haline getirmiş. 

CANLI HAYVAN VE ETTE İTHALAT PATLAMASI…

Brezilya, Şili, Arjantin, Sri Lanka, Meksika, Hindistan, Şili ve Gana’dan hayvan ve et ithaliyle yerli hayvancılık perişan edilip yabancı hayvancı ihya ediliyor.

Fransız verilen çiftçisine destek için bu ülkeden “şövalya nişanı” alan ve “paramız var ithal ediyoruz” sorumsuzluğunu sergileyen AKP’li eski Tarım ve Hayvancılık bakanlarının ikrarıyla, bir taraftan yem ve bakım fiyatları aşırı pahalanırken, her defasında on binlerce sığırın, yüz binlerce ton karkas etin ithaliyle yerli hayvancının elindeki sağmal hayvanlarını satmasıyla et ve süt mamullerinin fiyatları kat kat artmış; kıymanın fiyatı 600 lirayı aşmış.

Daha da çarpığı, bu konuda yapılan bütün uyarılara rağmen siyasi iktidarın özelikle tarım ve hayvancılıkta ithalatı inadına sürdürmesi. Yurt dışından getirilen etlerin “helâl gıda usûleri”ne ne kadar uyduğunun bilinmemesine, hijyende bir yığın istifhamlara ek olarak hastalıklı, kimyasal kalıntılı, bakterili - mikroplu çıkması skandallarına rağmen, Bakanlıktan sık sık “endişe edilecek bir şey yok” ya da “imha edeceğiz” açıklamalarıyla geçiştirilerek ithalata tam gaz devam ediliyor. Ancak sözkonusu hastalıklı hayvanları ve etleri ithal eden çoğu “iktidar yandaşı” hayvan ithalatçılarına hangi cezanın verildiği bilinmiyor.

Tarımın ve hayvancılığın yanlış ve kısır politikalarla daha da iflasına sebebiyet veren “ısmarlama yasalar” Saray’dan Meclis’e dayatılırken, her defasında Meclis’te muhalefetin araştırma talepleri, AKP-MHP oylarıyla pervâsızlıkla reddedildi, reddediliyor.

“Türkiye’nin hayvan varlığında Avrupa birincisi olduğu” iddialarına karşılık, vatandaşların yarım kilo ete muhtaç edildiğine dair sorular hep cevapsız ve karanlıkta kalıyor.

BREZİLYA’DAN 27 BİN ANGUS İTHALİ!

Aslında tarih boyunca Anadolu’da büyükbaş hayvan yetiştiriciliğinin gelişmesiyle besin, giyim ve barınma için yeni kaynaklar sağladığına dikkat çeken yazar Murat Muratoğlu’nun “Türkiye’nin et ihtiyacını karşılamak için Brezilya’dan 27 bin angus cinsi sığır ithal edildi. İşin ilginç tarafı Uruguay, Arjantin, Brezilya’dan yirmi beş günlük gemi yolculuğundan sonra Türkiye teslimi sığırlar senin burada yetiştirdiğinden ucuza geliyorlar. Bir acayiplik yok mu bu hesapta?” diye sorup “sıfır vergi ile ithal edilmesini kabul ettiğimiz ürünler arasında 500 ton at, eşek, katır eti ile 500 ton sığır, domuz, koyun, keçi, eşek, katırın yenilen sakatatı da var” yakınmalı ihbarı vahameti ifşa ediyor. (sozcu.com.tr, 27. 24)

Hâsılı, ekonomik yıkımın faturası en evvel çiftçiliğe ve hayvancılığa kesilmiş. Bu yüzden artan yem ve bakım maliyetleriyle sürdürülebilirliği zorlaşan hayvancılıktan vazgeçenlerin sayısı gittikçe artıyor; tarım gibi hayvancılık da tükenip ölüyor.

Demokrasinin “otoriterlik”le tüketilmesi, yargının bağımsızlığını berhavayla hukukun öldürülmesi gibi.