Meclis’e dayattığı yeni “torba yasa”ya konulan “geçici 12. madde”de, “Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihe kadar, ayrılmış bulunan ihtiyat akçelerinin tamamı, birikmiş fevkalâde ihtiyat akçelerinin ise son yılın kârından ayrılan kısmı hariç tamamı (Meclis) Genel Kurul kararı aranmaksızın Hazineye verilir” hükmüyle ekonomistlerin ifadesiyle savaş, felâket ve olağanüstü haller için ayrılan ve “kefen parası” denilen “kara gün parası” Meclis’ten kaçırılarak el konuluyor. 

Keza ekonominin kara deliğine, bütçe açığına para da yetmemiş olacak ki yeni ek vergiler getiriliyor. Türkiye Turizm Tanıtım ve Geliştirme Ajansı kurularak, turizm işletmeleri, seyahat acenteleri, havaalanı ve terminal işletmelerinin cirosundan yüzde 1 alınması da “torba kanun”a sokuşturulmuş. Sektör işletmecileri bunun kârın yüzde 10’u bulacağını belirtiyorlar. 

Bir başka garabet, TBMM adına devlet harcamalarının yerindeliğini ve verimliliğini denetleyen bir yüksek yargı kurumu olan Sayıştay denetçi raporlarının Meclis’in önüne getirilmesini engelleyen siyasî iktidar, bu “ek vergi”yi de Sayıştay denetiminden hâriç tutmuş. Yani alınan bu paranın nereye, nasıl harcandığını kimse denetleyemeyecek! Ancak, ekonomistler, ekonominin kara deliğini kapatmaya bunun da yetmeyeceğini, benzer salma vergilerinin sırada olduğunu bildiriyorlar. 

Bundandır ki “ihtiyat akçesi”nin Meclis Genel Kurul kararıyla dağıtıldığına dikkati çeken Âkif Hamzaçebi, “Siz teklifle el konulur diyorsunuz, bunun adı zorbalıktır; bu Anayasa Mahkemesi’nden yarın döner!” diye uyarıyor. İyi Parti milletvekili MB eski Başkanı Durmuş Yılmaz, “Bu para sizi kısa vadede Cennete koyacak, arkası Cehennem bilin. 

Çözümden ziyade problem üretecek, bu para ülkeye zarar verecek, iyilik yapmayacak!” diye ikaz ediyor.

Ve AKP iktidarının “ihtiyat akçesi”ne el atması, “tek adam yönetimi”nde ekonominin çöküşünü açığa çıkarıyor. 

Çöküşü “günâh keçisi”ne fatura!

Cumhurbaşkanı, Merkez Bankası Başkanı’nın görevden alınması gerekçesini “La-yüs’eldi, hiçbir şey soramazsınız, istediği gibi adım atardı, faizi indirmedi diye görevden aldık” diye açıklıyor.

“Artık bir yere kadar katlanılabilirdi, çekilmez oldu ve ondan sonra da bunu başta Hazine ve Maliye Bakanım olmak üzere arkadaşlarımızla değerlendirmemizi yaptık ve burada bir değişikliğe gitmenin faydalı olacağına inandık” ifâdesiyle, kamuoyunun hoşuna gidecek gerekçeyle sadece faizin düşmesiyle enflasyonun düşeceği”ni ileri sürerek, ekonominin çöküşünün ağır bedelini, -aslında kâğıt üstünde “bağımsız” olan ve siyasî iktidarın tâlimatlarını yerine getiren- MB Başkanı’na yüklüyor.

Yani gıdaya yüzde yüze varan; çaya, şekere, elektriğe, ilâca, gübreye, ete, süte, soğana, patatese zammın sorumlusunu MB Başkanı olarak gösteriyor; bir bürokrata fatura ederek ekonomideki tükenişin üstünü örtüyor.

Oysa her fırsatta ekonominin dümeninin elinde olduğunu söyleyen Cumhurbaşkanı, en son 31 Mart seçimleri öncesinde “Millet İttifakı” belediye başkanları adaylarının ekonomik ve sosyal destek ve yardım politikalarını eleştirirken, “Türkiye ekonomisinin sorumlusu benim ben, şu anda devletin başında kim var? Tayyip Erdoğan var!” diyordu. 

“Başta Hazine ve Maliye Bakanım” dediği ekonominin başındaki bakan olmak üzere “arkadaşlarımız” dediği ekonomi yönetimi sanki “başarılı” imiş gibi ağır ekonomik krizin MB Başkanı’nın yüzünden meydana geldiği havasını pompalıyor. Kamuoyunu bir süre daha oyalıyor.

Bakalım; “sistem”in iflâsına ve ekonominin çöküşüne bundan sonra hangi “gerekçeler - bahaneler” gösterilecek; ve kim ya da kimler “günâh keçisi” seçilecek?

“Hedefler”deki vahim sapmalar...

“İktidar cephesi”nde “cumhurbaşkanlığı sistemi”nin revizesi tartışılırken, kanuna rağmen geç kalınan 11. 5 Yıllık Kalkınma Plânı’ndaki “2023 hedefleri”nin de revize edilmesi dikkat çekici oldu.

Zira yapılan tesbitlerle, 10. Plân’da “ortalama büyüme hızı” 5,5 olarak öngörülmüşken, 4,9’da kalmakla yüzde 11 sapma olmuş. “Millî gelir” 1 trilyon 286 milyar dolar olacağı” vaad edilen “millî gelir”, yüzde 39 sapma ile 784 milyar dolarda kalmış. 

Yine “kişi başına gelir” 15 bin 996 dolar hedef gösterilirken yüzde 40 sapma ile 9 bin 632 doları aşamamış. “İşsizlik oranının yüzde 7,2 olacağı” sözü verilmiş, yüzde 52 sapma ile yüzde 11 olmuş; “genç işsizlik oranı yüzde 13 olacak” denmiş, yüzde 56 sapma ile yüzde 20,3’e ulaşmış. Keza “1 lira 97 kuruş olacağı” açıklanan “dolar kuru”, 4 lira 72 kuruşa çıkmakla yüzde 139 sapma göstermiş.  

Hâsılı, Cumhurbaşkanı, BM Başkanı için “hedefleri tutturamadı” diye yakınıyor, ama AKP siyasî iktidarı “ucûbe sistem”de vahim sapmalarla hiçbir hedefi “tutturamamış.” 

Başta enflasyon ve büyüme olmak üzere 10. Plân’daki yüzde 140’a varan vahim sapmalar, “revize” edilse de 11. Plân’ın hedeflerinin de ekonomideki kırılganlıkla 11. Plân’ın hedefleri”nin de gerçekleşmeyeceği endişesini arttırıyor.

SÖZÜN ÖZÜ

“Aklı kanundur, şahıs değil.” “İşte meşrûtiyet (demokrasi ve cumhuriyet), ‘Ve işlerde onlarla istişare et’ (Al-i İmran Sûresi:159)’ve ‘Onların aralarındaki işleri istişâre iledir’ (Şûrâ Sûresi: 38) âyet-i kerîmelerinin tecellîsidir. (…) Kuvvete bedel, hayatı haktır, kalbi mârifettir, lisânı muhabbettir, aklı kânundur, şahıs değil.”   

(Bediüzzaman, Münâzarât, 22-3)