Deprem sabaha karşı meydana geldiği için insanların çoğu evlerindeydi ve bu sebeple de ölü sayısı attı. Deprem gününden başlayan bir tartışma bugün de devam ediyor dense yeridir. Acaba Türkiye depreme karşı alması gereken tedbirleri almış mıydı? İdarecilere kulak verilecek olsa “Evet” dedikleri duyuluyor. Fakat depremden sonra ortaya çıkan tablo, ülkemizin depremlere karşı hem hazırlıksız hem de tedbirsiz yakalandığını ortaya koymuş oldu. 

1999’daki “Marmara Depremi”nden sonra da gerekli tedbirlerin alındığı ya da alınacağı ilan edilmişti. Hatta, “Depremle birlikte yaşamaya alışalım” denilerek bu meselenin ciddiye alınacağı hakkında sözler verilmişti. Aradan geçen yıllar gerekli tedbirlerin alınmadığını da göstermiş oldu. Muhtemel bir depremden en çok etkileneceği söylenen İstanbul ve çevresindeki depreme dayanıklı olmayan binaların yıkılıp yerlerine yenilerinin yapılacağı hususundaki sözler tutulabildi mi?

Türkiye’yi idare edenler felaketin büyük olmasını bahane ederek kendilerini temize çıkmak istiyorlar. Felaketin büyük olduğu noktasında bir şüphe yok. Fakat buna rağmen yapılabilecek işler de olmalı. Ayrıca mutlaka verilen sözler tutulmalı ya da tutulamayacak sözler verilmemeli. 11 ilimizi etkileyen depremden sonra ortaya konulan çalışmaların yeterli olmadığı daha ilk günden itibaren görülmüştü. Ancak her ikaz, her itiraz “Böyle felaket hangi ülkede olursa olsun altından kalkması zordur” denilerek ciddiye alınmadı. 

Mesela, deprem sonrasında yapılan konuşmalarda, “319 bini 1 yıl içinde olmak üzere toplam 650 bin yeni konut yaparak depremzede vatandaşlarımıza teslim edeceğiz” denilmişti. Depremin üzerinden tam 1 yıl geçti ve şimdi 319 bin değil, 46 bin konutun teslim edildiği ya da edileceği ifade ediliyor. Elbette yaklaşık 50 bin yeni evin yapılıp teslim edilecek olması da bir iştir, fakat 319 bin vaat edip 50 bin teslim etmekte bir sıkıntı yok mu? Bu tablo çok sade bir ifade ile, depremzedeye verilen sözlerin tutulmadığı ya da tutulamadığını gösterir. Muhtemelen bu sözlerin verildiği gün, tutulamayacağı da biliniyordu ama tabii ki dilin kemiği yok. Verilen söz ile yerine getirilen söz arasında dağlar kadar fark olması ancak bu şekilde yorumlanabilir. 100 bin söz verip de 90 bin teslim edilmiş olsa neyse...

Deprem felaketinin üçerinden 1 yıl geçmesine rağmen halen yıkılması gereken binaların yıkılmış olmaması bile yine verilen sözlerin tutulmadığına başka bir delil sayılmaz mı? İşte bir haber: “Kahramanmaraş merkezli 6 Şubat depremlerinden etkilenen Malatya’da, ağır hasarlı binaların yıkımı devam ediyor. Yeşilyurt ilçesine bağlı Fahri Kayahan Bulvarı’nda bulunan ve depremlerde ağır hasar alan 6 katlı apartmanın yıkımına başlandı. Polis ekiplerinin güvenlik önlemi aldığı çalışmalarda kamyonlara yüklenen molozlar döküm sahasına taşınıyor. Ekibin saha sorumlusu (..) 18 kişinin görev yaptığı yıkımın bir hafta süreceğini söyledi.” (Anadolu Ajansı, 30 Ocak 2024)

Gerçek tablo böyle olduğu halde, yapılan propaganda sebebiyle muhtemelen Türkiye geneli “Depremzedelerin tamamının evinin yapıldığı ve teslim edildiğini” düşünüyordur. Çünkü kontrollü medya ile bu yönde ağır bir propaganda var... 

İdarecilerden talebimiz, milleti yanıltmamasıdır...