Ne zaman ki; “Yahu aldanmışız... Bunların hepsi kahramandı...” diyerek, içeri doldurdukları askerleri salıverince Yeni Asya’nin her zaman olduğu gibi yine ‘toptancı hareket etmediği için’ haklılığı ortaya çıkmıştı.

15 Temmuz belası gelip çatmadan önce Yeni Asya yine dini cemaatlerin siyasetle fazla içli dışlı olmaları şeklinde tavsiyelerde bulunurken maalesef bazıları bu samimi tavsiyeler dikkate almadı. Ayrıca Yeni Asya’yı kıskançlıkla itham edenler de oldu. Ta ki 15 Temmuz patlayıncaya kadar. Yeni Asya’nın zamanında yaptığı ikazlarının ve tavsiyelerinin ne derece önemli olduğu anlaşılmış oldu. Ama iş işten geçtikten sonra...

Aynı şekilde “Ne istediler de vermedik...” itiraflarıyla devletin bütün kapılarını sonuna kadar onlara açtığı dönemlerde Yeni Asya’nın, siyasi iktidarın bir rey uğruna bu yaptıklarının vatandaşlar arasındaki eşitlik ilkesine aykırı olduğu şeklindeki samimi uyarılarını iktidar kulak ardı etti. 

Hizmetlerini, faaliyetlerini sitayişlerle, övgülerle alkışladığı kişileri bu defa 15 Temmuz’un hemen ertesi gününde toptan darbeci ilan eden iktidar, daha önce devletin çeşitli kademelerine getirdiği kişileri tasfiye etmekle kalmayıp tutukladı. 

Bir taraftan da suçlu-suçsuz ayırımı yapmadan on binlerce insanı hapishanelere doldurdu.

Darbe ile ve darbecilerle hesaplaşmak adına toptan böyle bir linç hareketine girişmenin belki de darbeyi yapanların işine yarayacak; yanlış, hukuksuz bir uygulama olduğuna dikkat çeken Yeni Asya, bu defa da başka ithamlara maruz kaldı.

Yasalarda ve hukukta yeri olmayan iltisak, iltibas, irtibat gibi ifadelerle; delile dayanmayan isnatlarla insanları hapishanelere doldurmanın darbecilerle hesaplaşma olamayacağını dile getirmeye çalışan Yeni Asya’ya yine olmadık karalamalarda ve saldırılarda bulundular.

Yeni Asya’nın yarım asrı aşkın yayın hayatında hemen her konuda ülkemiz ve milletimiz yararına olan ikazlarını başta bazı idareciler olmak üzere, siyasiler, STK’lar, cemaatler, medya kurumları dikkate almış olsa bu sıkıntıları, bu problemleri yaşar mıydık acaba?