Ahir zamanın peygamber varisi Üstad Bediüzzaman Said Nursî, basına Kemalist rejimin meddahlık vazifesi verildiği, farklı görüşlere müsaade edilmediği tek partili istibdat yönetimi döneminde geçen Yeni Said devresi hariç, yaşadığı Eski Said ve Üçüncü Said hayat devrelerinde gazeteleri hizmetinde kullandığı bilinmektedir. O, fikir ve düşüncelerini Meşrûtiyet döneminde devrin öne çıkan büyük gazetelerinde makaleler yazarak neşrettiğini eserlerinden (Eski Said Dönemi Eserleri) bilmekteyiz.

Üstad,1950’de çok partili demokratik döneme girilmesinden 1960’ta vefatına kadar geçen süreçte basına bigâne kalmamış, dönemin öne çıkan gazetelerini talebesi Zübeyir Gündüzalp’e aldırarak kendisine okumasını istemiş, oralarda çıkan müsbet haber ve makalelerin bir kısmını Külliyata dâhil etmiştir. (Tarihçe-i Hayat, Tahliller) Hayırlı yayın yapan gazete ve dergileri takdir ve tebrik etmiş, yıkıcı, Risale-i Nur’un aleyhine yayın yapan mevkutelere tekzip cevapları yazıp göndermiştir. (Emirdağ Lâhikası. 2)

Üstadın vefatından sonra başta Zübeyir Ağabey olmak üzere Saff-ı Evvel Nur Talebeleri, basındaki boşluğu dolduracak bir gazete çıkarma arayışlarına girmişler, biri kapatılınca diğerinin başladığı haftalık olarak Zülfikar, Uhuvvet, İttihad gazetelerini yayınlamışlardır.

   Haftalık gazete ihtiyaca tam cevap veremeyince ağabeyler, istişare neticesinde “Yeni Asya” adıyla yeni günlük bir gazete yayınlanmasına karar vermişlerdir. Yeni Asya 21 Şubat 1970’te günlük olarak yayına başlamıştır. 

Zübeyir Ağabey, “Bu gazete bizim için adeta günlük bir lâhika mektubudur. Sadece Risale-i Nur’un imanî meselelerini okumak birlik ve beraberliğimizi yeteri kadar temin edemez. Üstadın siyasî ve sosyal olaylar ve yaşayış noktasındaki görüşlerinde, ölçülerinde de birleşmedikçe; onları Üstadın anladığı şekilde anlamadıkça birlik ve beraberliğimiz tam olmaz. Bunu da sağlayacak günlük gazetedir” (M. Kutlular, İşte Hayatım, s. 103) demiştir. 

O zamandan bu yana 51 yıldan beri gazete, Risale-i Nur’un medyadaki dili olarak yayın hayatını sürdürmektedir.

Gazete, müsbet yayın çizgisiyle bizim ulaşamadığımız resmî makamlara ve geniş kamuoyu kesimlerine, Bediüzzaman’ı ve Risale-i Nurlar’ı tanıtmakla aslında doğru İslâm’ı ve İslâm’a lâyık doğruluğu tebliğ etmiş olmakta, onlara yöneltilen haksız hücumları püskürtmektedir. 

Ülkenin yöneticilerini iyi icraatlarında tebrik, hatalı icraatlarında ikaz etmekte, makale ve araştırma yazılarıyla Risale-i Nur’da geçen iman ve Kur’ân hakikatlerinin şerh ve izahını yapmakta, daire içinde doğum, vefat, şevke medar hizmet haberlerini yayınlamakla Nur Talebelerin iletişimlerini sağlayan muhabere vazifesi görmektedir. 

O, kıt imkânlarla ağır şartlarda yaptığı bu çok mühim yayınla önemli bir hizmeti ifa etmiş olmaktadır. İnşallah onun idarecileri, yazarları, çalışanları ve okuyucularının hepsi, bu hizmetten hâsıl olan büyük sevaba ortak olmuş olmaktadır.

Elhasıl: Ülkemizin, Korona salgını sebebiyle yaşamakta olduğu ağır malî kriz, diğer basın organlarını etkilediği gibi, Yeni Asya’yı da etkilemektedir. Gazetenin daha güçlü bir şekilde ayakta durması, sesinin daha gür çıkması için fedakâr okuyucularının biraz daha desteği gerekmektedir; Bir tane gazete alan iki tane alarak veya bulunduğu mahalde abone çalışması yaparak daha aktif bir şekilde bu işe katkı yapmaları önemli bir hizmettir. 

Kaldı ki ona verilen para, Allah yolunda verilen sadâka-i makbule hükmündedir. Peygamber Efendimiz (asm), sadâkanın belâyı defedeceğini bildirmektedir. (Heysemî, Mecmeu’z Zevaid, 3/63) Allah yolunda yapılan harcamaların onlarca misliyle bereket suretinde başka bir şekilde ödeneceği Kur’ân’da geçmektedir. (Enfal, 60)

Yeni Asya’ya yeni döneminde Cenab-ı Hak’tan başarılar dileriz.