Yapılan hayırlı işler ve ameller sadece Allah rızası için yapılmalıdır. İhlâsla yapılmayan iyilikler, ibadetler ve hayırlar boşa gider.
Çünkü yaptığımız iyilikleri ve yardımları ne maksatla yaptığımızı Cenab-ı Hak bilir. O bizim içimizden geçenleri, ne düşündüğümüzü ve niyetlerimizi de bilir. İşte bu bakımdan yaptığımız hayır ve hasenâtın reklamını yapmak, riyâ karıştırmak veya başa kakmak sevâbı sıfırlar.
Sevgili Peygamberimiz, "Her kim işlediği bir hayrı, ikbal için halka duyurursa, Allah da onun gizli işlerini duyurur. Her kim de işlediği hayrı gösterir, mürâilik ederse, Allah da onun riyâkârlığını teşhir eder" buyurmuştur.
"Ey iman edenler!. Allah'a ve ahiret gününe inanmadığı halde malını gösteriş için harcayan kimse gibi, başa kakmak ve incitmek suretiyle, yaptığınız hayırlarınızı boşa çıkarmayın." (Bakara, 264)
Yukarıdaki hadis ve ayetten şu önemli sonuçları çıkarabiliriz:
1. Hayır yapılırken kalb kırılmamalıdır.
2. Fakir; küçümsenmemeli, utandırılmamalı ve hor görülmemelidir.
3. İyilikler aslâ ve aslâ başa kakılmamalıdır.
4. İyilikler ve yardımlar hatırlatılarak fakire eziyet edilmemelidir.
5. Gösteriş ve riyâdan kaçınılmalıdır.
6. Yardım ettiğimiz kimseyi rencide etmemek için yardım ve tasadduk gizlice yapılmalıdır.
7. Yapılan yardım ve hasenât kibir, gurur ve övünülerek anlatılmamalıdır.
Bunlar yapılırsa, sevap ve mükâfat yerine günah kazanmış oluruz. Sevaptan mahrum kalmamak için, Allah'ın rızâsını kazanmalıyız. İhlâs, asıl gâye ve hedefimiz olmalıdır. Çünkü ihlâsla yapılan bir hayır, Allah katında bin hayır olur. İhlâsla yapılan bir iyilik, bin iyilik olur.
"İhlâs ve rızâ-i İlâhî yolunda zerre, yıldız gibi olur. Vesilenin mahiyetine bakılmaz, netîcesine bakılır. Madem neticesi rızâ-i İlâhîdir ve mâyesi ihlâstır; o küçük değil, büyüktür." (Lem'alar, s. 217.)
İman, İslâm, ihlâs, ümit, Kur'ân ve sünnet üzere kalınız.