Şairler, ekseriyetle Peygamber Efendimizi (asm) teninin renginden ve terinin rayihasından dolayı güle benzetirler. Teşbihin umumileşmesinde, gülün her hâlinin güzel, her parçasının değerli olmasının da tesiri vardır.

Gül çiçeğine ‘Gül-i Muhammedî’ ezana ‘gülbâng-i Muhammedî’ denmesi, Cuma günleri gül esansı sürülmesi, mevlidlerde gül suyu serpilmesi, gül lokumu ikram edilmesi hep o teşbihin, hayatımıza akseden tezahürleridir.

Ruhunda tenevvür eden muhabbet-i Muhammediyeyi (asm), dile getirmek isteyen her şair, bu teamüle riayet etmiştir. Ama Ehl-i Beyt muhabbetini sanatının yegâne tezyinatı yapan Fuzulî, Peygamber Efendimiz (asm) için yazdığı Su Kasidesi isimli şaheser naatında gül teşbihini şahikaya çıkarmıştır.

“Suya versin bağban gülzarı zahmet çekmesin

Bir gül açılmaz yüzün tek verse bin gülzare su”

Bilhassa, ‘bahçıvan gül yetiştirmek için boşuna zahmet çekmesin, gül bahçesini suya versin. Çünkü bin gül bahçesini sulasa da senin yüzün gibi bir gül açılmaz’ mânâlarını dile getirdiği bu beyit, kasidenin beytü’l kasidi sayılmıştır.

İslâm edebiyatında Peygamber Efendimiz (asm) için naat, mesnevî, methiye, kaside, gazel, şiir yazmak şairler için bir mazhariyettir. Şairlerin Peygamberimizi (asm) güle benzetmeleri de edebî mazmun hâline gelmiştir.

Âlemlere rahmet olan Hazret-i Muhammed Aleyhisselâtü Vesselâmın yeryüzünde ne güzel anlatıldığı yerlerden biri, hiç şüphesiz Anadolu’dur. Anadolu’da ise Bursa ve Isparta’dır.

Peygamberimize (asm) bühtân edilmeye kalkıldığı zamanlarda Bursa’da Süleyman Çelebi, Vesiletü’n Necat isimli mevlidini yazmıştır.

Isparta’da ise Bediüzzaman Said Nursî, Risalet-i Ahmediye ve Mucizât-ı Ahmediye eserlerini telif etmiştir.

Bediüzzaman, mezkûr bahislerin de yer aldığı Risale-i Nur Külliyatı’nda, şairlerden farklı olarak Peygamber Efendimizi (asm) hem güle hem de bülbüle benzetmiştir.

Meselâ, Yedinci Söz’de geçen ‘Sana iki ilâç vereceğim. Güzelce istimal etsen o iki müteaffin yaran, iki güzel kokulu gül-i Muhammedî Aleyhisselâtü Vesselâm denilen lâtif çiçeğe inkıbâb eder’ ifadesi harika bir gül teşbihidir.

“Bütün bülbüllerin en efdali, en eşrefi, en münevveri, en bâhiri, en azîmi, en kerîmi ve sesçe en yüksek, vasıfça en parlak, zikirce en etemm, şükürce en eâmm, mahiyetçe en ekmel, suretçe en Ecmel; kâinat bostanında, arz ve semavâtın bütün mevcudâtını lâtif secaâtıyla, leziz nağamâtıyla, ulvî tesbihâtıyla vecde ve cezbeye getiren, nev-i beşerin andelîb-i zîşânı, ve ben-i âdemin bülbül-ü zü’l Kur’ân’ı Muhammed-i Arabîdir” ifadeleri, edebiyatımızda Peygamberimiz (asm) için yapılan en güzel bülbül teşbihidir.

Isparta ‘güller şehri’ addedilmesi hasebiyle ve Said Nursî’nin, Risale-i Nur’un ekser bahislerini orada telif etmesi cihetiyle, Bursa’ya ve sair şehirlere nazaran biraz daha öne çıkmıştır. Ama Isparta’yı bu hususta farklı kılan husûsiyeti, orada tertip edilen mevlid-i şeriftir.

Bu sene 23 Haziran 2019 tarihine tekabül eden Pazar günü Isparta’da, mezkûr iki büyük zâtın Peygamber Efendimizle (asm) ilgili bahisleri, Kur’ân tilâveti eşliğinde okunarak Peygamberimizin (asm), Said Nursî’nin ve ehl-i imanın ruhlarına ithaf edilecek.

“Başta Peygamberimiz Hz. Muhammed (asm) olmak üzere bütün peygamberler, Ashab-ı Kiram, hususan Bediüzzaman Said Nursî Hazretleri ve ahirete irtihal eden Risale-i Nur Talebeleri, sair ehl-i iman ve şühedanın ruhlarına ithafen okunacak Mevlid-i şerife bütün Müslümanlar dâvetlidir” diyor Isparta Yeni Asya temsilciliği dâvetinde.

Orada hafızların okuyacakları sûrelerin cemaatçe huşû içinde dinleneceği, mevlid bahirlerine, salat u selâmlara iştirak edileceği, tekbirler getirileceği, ilâhiler söyleneceği, samimî musafahalarla, hususî muanakalarla muhabbet tazeleneceği, uhuvvet kuvvet bulacağı için bir bakıma gül bahçesinde bülbül olma dâvetidir bu.

Bu dâvete icabet, gülistan-ı cinâna doğru atılan bir adımdır.