Kendimiz tıbbiyeli ve sağlıkçı olmadığımız gibi, konu uzmanı da değiliz. Fakat, uzmanlığı ve liyâkati umumî kabul görmüş bazı zatları tanıyoruz.

İşte, güvenilir o zâtlardan biri de Senirkentli Ali İhsan Tola’dır. 1927 Senirken doğumlu olup 2009’da yine aynı yerde vefat etti. Cenâb-ı Hak, ona rahmet eyleye.

Kendisiyle 1995 yılı Temmuz ayı sonlarında Barla’daki Çam Dağının tepesinde bizzat görüşüp tanıştık. O tarihte Orman Bölge Müdürü olan muhterem Mustafa Yorgancıoğlu ile birlikte gelmişlerdi.

Orada, uzun uzun dersini, sohbetini ve bazı sağlıkla ilgili tavsiyelerini dinledik. Üstad Bediüzzaman, şifâlı bitkilerle ilgili ilk ders de burada vermiş. Ona Karabaşotu’nu gösterip “Ali İhsan, bunun üzerinde çalış” demiş. Tabii, ona daha başka dersler vermiş ve bu şekilde ona bazı sır kapıları açılmış. 

Ali İhsan Tola ile birlikte Çam Dağında iken, rahatsızlığı olan iki kişiye de hemen oracıkta gereken şifâlı ilâçları söyledi. Her ikisinin de kısa sürede iyişletiğine yakînen şahit olduk. Detaylar şöyle:

Birincisi, henüz çocuk yaşta olan bir hastaydı. Soğuk su içtiğinde, en ufak bir soğuk algınlığında, hemen boğazı ağrıyor, bademcikleri şişiyordu. Ayrıca bronşit geçiriyor, şiddetli öksürük nöbetlerine yakalanıyordu. 

Çocuğun durumunu, çağımızın bir Lokman Hekimi olan Ali İhsan Abiye anlattık; bize şunları söyledi: Etrafta gördüğünüz gibi, çok sayıda ardıç ağacı var. Gidip sararmış, kırmızılanmış tohumlarında toplayın. Havanda iyice dövdükten sonra bal ile karıştırın. Hasıl olan kuvvetli macunu, aç karnına sabah-akşam çocuğa birer tatlı kaşığı yedirin. Biiznillah, kısa sürede şifa bulur.

Ali İhsan Tola, Mustafa Sungur ile bir arada. Sohbet esnasında, M. Sungur şunu sorar:
- Ali İhsan, bu bitkilerin esrarı sana nasıl açıldı?
Ali İhsan Tola şu cevabı verir:
- Üstad’ın himmetiyle açıldı. Sizi nasıl görüyor, tanıyorsam, o bitkileri de öyle görüyor, tanıyorum.

Söylediklerini aynen yerine getirdik. Çocuk şifâ buldu. Aradan 25 sene kadar bir zaman geçtiği halde, bir daha o hastalığa hiç yakalanmadığını öğrendik.

Ali İhsan Ağabey, ardıç tohumuyla ilgili şu bilgileri de verdi: “Ardıç tohumundan elde edilen ardıç yağı, antibiyotik yerine de geçer. O yağın içine demiri koysan erir; lâkin, insan vücuduna zarar vermez. Aksine, vücuttaki cerahati, iltihabı çıkarır, atar. Vücud dengesini temin eder. Şiddetli ağrılara karşı da, ardıç yağı ve kantaron karışımı sürülürse iyi gelir.”

* * *

İkinci hastamız, yetişkin biriydi; şiddetli ishâli vardı. Onun için de şu tavsiyede bulundu: Etrafta, bol miktarda karaçalı dikeni var. O dikenli ağacın meyvesini kırıp içindeki minik çekirdeklerden bir miktar toplayın. Su dolu bir cezvenin içinde kaynatın. Hasta, çay içer gibi o sudan içsin. Allah’ın inayetiyle, çabucak şifâ bulur.

Emin olun, bu ilâç da aynen diğeri gibi kısa süre içinde netice verdi. Yani, 3-5 günlük zaman zarfında her iki hasta da şifa buldu. Yaşananları bugün gibi hatırlıyorum.

* * *

Senirkentli Ali İhsan Tola’nın kendisi orman mühendisi idi. Fakat, çağımızın bir Lokman Hekimi gibiydi. Bir başka ifade ile "Alaylı Fitoterapi” uzmanıydı. Adeta, Tıbb-ı Nebevî’nin çağımızdaki temsilcisi gibiydi. Ona, bitkilerin esrarı açılmıştı. Sayılamayacak kadar çok insan ondan istifade etti.

Bir gün, kendisini ziyaret eden Mustafa Sungur şunu sorar: “Ali İhsan, şu bitkilerin esrârı sana nasıl açıldı?” Ali İhsan Tola şu cevabı verir: Üstad’ın himmetiyle açıldı. Sizi nasıl görüyor, tanıyorsam, o bitkileri de öyle görüyor, tanıyorum. Neye yaradıkları bana o surette görünüyor. Meselâ, bir bitki böbreğe yarıyorsa, onu böbrek sûretinde görüyorum. (Okan Yılmaz’ın hatırası.)