Kuşlar, çiçekler, böcekler; serin ovalar. 

Yalçın dağlar, buz gibi ab-ı hayat fışkıran pınarlar..

..............

Bahardan, çiçekten, böcekten bahsetmek delikanlı adama yakışmazmış! Yeni yetme genç kızlar, böyle çiçekle, böcekle uğraşırmış. Ellerinde pembe romanlarla... Ya ellerinde Âyetü’l Kübra’yı okuyanlar? Ya kâinattan Yaratıcısını soran, arayan gezginin; kuşları, böcekleri çiçekleri, bulutları, dağları okuması...

...

Hani dünyanın üç yüzü vardı. Esma-i İlâhiye’ye bakan birer mektuptu her şey. Ebedî mutluluğu kazandıracak olan ahiretin tarlasıydı; bir yüzü.

Üçüncü yüzü ise; ehli dünyanın malebagâhı, oyun ve oyuncaklarıyla, bırakalım ehli dünya uğraşsın bize ne..

Yolcu olduğumuzu unutmayalım lütfen. Dünyaya kazık çakmaya uğraşmayalım!

...............

Dışarıda mevsim baharmış! Nevruz-u Sultanî, dâvet etti; icabet etmedik.

Nisan, yağmurlarla çiçeklerle el etti; gidemedik. Hasret ne zaman bitecek?

Karlar eriyordur şimdi yüce dağlarda, yavaş yavaş. Gönlüme sonsuzluk hissi veren cânım gökyüzü; mavi atlas, bir sinema perdesi.

Pamuk pamuk beyaz bulutlar, sonra gri bulutlar, kara bulutlar sahne alıyorlar bir bir..

Kuzular oğlaklar zıpır zıpır.. Yerinde duramıyor. Karıncalar tatlı bir telâş içinde.

Yitirdikleri cumhuriyeti bir kez daha anlatıyorlar insan olan insana.

Kuşlar yeni yuvalarını yapmaya çoktan başladı. Neredeyse yavrular ‘cik cik’ diye, selâmlayacaklar güneşi!

..................

Dışarıda mevsim baharmış.

Amma biz evde kaldık! Ne fayda...

Allah, yıllardır ‘içeride’ olanlara yardım etsin!

..

Ey Mesih Nefesli Yâr!

Büyük düşleri olan küçük bir kelebek gibiyim.

B i l i y o r u m

Beni okuyorsun,

Korkuyorum.

Küçük kozam da hayatımı örerken,

Sen çıkıyorsun..

K ı r k i k i n d i yağmurlarınla…

I s l a n ı y o r u m.

Elimde Âyet’ül Kübra kitabın..

E b r u l î d ü ş l e r

Vaad ediyorsun.

Diriltici M e s i h nefesleri.

Pırıltılı Ş u â l a r alıyor gözlerimi,

E f s u n k â r Sözler söylüyorsun biteviye.

D i n l i y o r u m.

B e n g i s u fışkıran,

Yitik pınarlar gösteriyorsun…

Güzel şiirler, soyut dizeler.

Işıktan su içen,

Yavru ceylanlar…

İ ç i y o r u m.

...

D ü ş ’ler mi gerçek,

Gerçekler mi d ü ş yoksa!

Kararımı bekliyorsun.

Gereği düşünüldü:

Büyük d ü ş l e r i olan küçük kelebek,

Seninle gelecek!..

B i l i y o r u m.

Bahar beni çağırıyor!

Elinde Âyetü’l Kübra; Üstad beni çağırıyor!