Bunları okuyunca 1948 yılında Afyon savcısının Bediüzzaman hakkında sarf ettiği “yaşlandıkça artan enerjisiyle” ifadesini düşündüm.

Tüm sürgün, hapis, işkencelere tahammül göstererek, son nefesine kadar zulme karşı mücadelesini ve iman hizmetini südüren Said Nursî, gayret ve enerjisi ile de üstad olmuş. “Ben artık yaşlandım hizmeti bırakıp köşeme çekileyim” dememiş. Yakın talebeleri de onun gibi son nefeslerine kadar aktif hizmete devam etmişler.

KÂĞIT-KALEM YASAK! 

1944’te Denizli Mahkemesinde beraet ettiği halde, Afyon Emirdağ ilçesinde ikamete memur ediliyor. Orada kendi ahireti ve Risale-i Nur’la meşgul olurken 1948 senesinde, yapılan zulümler az geliyormuş gibi aynı bahanelerle talebeleriyle birlikte Afyon Ağır Ceza Mahkemesine sevk ediliyor ve tutuklanıyor. Tecride alınarak insanlarla görüşüp konuşmasına mani olunuyor. Gelen ziyaretçilerin getirmesi tehlikeli(!) ve yasak olan eşyaların başında kâğıt-kalem geliyor. 

Bu şartlar altında dahi bulunabilen her çeşit kağıda ya bizzat yazıyor veya fırsat buldukça talebelerine “Yaz gardaşım!” diyor. “Üstadım bu şartlarda mı?” diyen talebesine verdiği cevap gayret ve nerjisini gösteriyor: “Evet gardaşım, şimdi yaz. Yarın bu şartlar da elimize geçmeyebilir!” Gündüzalp’in “Şimdi oku! Kabirde okuyamazsın” demesi de bu açıdan manidar.

TECRÜBE VE  ENERJİ BİRLEŞİRSE...

Elbette yaşlıların tecrübesi ile gençlerin enerjisinin iman hizmetinde buluşması harika olur. Bunun için ne kadar gayret sarf edilirse azdır. Bunun için iletişim kanallarının açık olması gerekiyor.

Peygamberimiz (asm): “Size hayırlı gençleri tavsiye ederim. Çünkü onların kalbi daha incedir. Allah (cc) beni doğrulukla ve müsamahayla gönderdi. Bana gençler yanaştı, ihtiyarlar muhalefet etti” buyuruyor.

Nesil çatışmasını en aza indirmek, birbirlerini suçlamak yerine, yargılamadan anlamaya çalışarak birlikte hizmete devam.

Yaşlılarımızdan duyduğumuz altın öğütler: “Gayret et, azimli ol, pes etme, sabret. Elinden geleni yap, gerisini Allah’a bırak. Küçük şeyleri dert etme, bunlar da geçecek!” 

“İŞSİZ Mİ KALACAĞIZ!”

Akademisyen bir dostumuz “gençler hizmeti omuzlayınca, yaşlı ağabeyler işsiz kalacaklarını sanıyorlar. Oysa hizmette her sahada ve her yaşta insana ihtiyaç var” demişti. Birbirini dışlamadan, birbirinin hizmetine engel olmadan...

Evet dünyamız ve insanlar yaşlanıyor. Şimdinin gençleri de Allah ömür verirse ihtiyar olacaklar.

Gençler, sıkıntı yaşamadan çok şeyi yaşlılardan kolayca öğrenebilirler.

Elbette yaşlıların da gençlerden öğrenebileceği çok şeyler var. “Sizin yaşlılarınız ilim öğrenmek için gençlerin önünde oturmakta çekinmesin.”

Artan yaşlı nüfusun desteklenmesi, sağlık içinde hizmetlerini devam ettirebilmesi, yaşlı-genç iletişimi, tecrübe aktarımı hizmet için büyük önem taşıyor.

ECEL GELİNCEYE KADAR...

Hangi yaşta olursanız olun sosyal bağlarınızı geliştirmeye, yakın arkadaşlarınıza ve aile üyelerinize değer ve öncelik vermeye zaman ayırın. Hayatta mutlaka tutunacak bir gayeniz olsun.

Cenab-ı Hak, Resulünü (asm) ve onun şahsında ümmetini iman hizmetinde yardım ve desteğini vaad ederek ümitli ve azimli olmaya davet ediyor:

“Sana yakîn (kesin olan ölüm) gelinceye kadar (sadece) Rabbine ibadet (hizmet) et.” (Hicr, 99)

İman hizmetini omuzlayan gençlere ve her daim genç kalanlara selam olsun!