Kim Phuc.. Dünya onu Pulitzer ödüllü Nick Ut'un fotoğrafıyla "Napalm kızı” olarak tanıdı.  Adı, Vietnamca 'Altın Mutluluk' anlamına geliyor.  

Nick Ut fotoğrafı çektikten sonra makinesini bir kenara koyup, Phuc'u bir battaniyeye sarıyor ve tıbbi yardım için oradan hızla uzaklaşıyor.  

SAVAŞIN KAZANANI YOK!

8 Haziran 1972 günü, Vietnam'da atılan Napalm Bombası ile bütün vücudu yandığı için bir hastanede yatan, yanık derisi bedenininden temizlenirken her seferinde acıdan bayılan küçük kız, kendisini avutan şu sözleri söylemişti; 'Ne talihliymişim ki; çok şükür yüzümde en küçük bir leke bile yok! 17 ameliyat geçirdim Çok acı çektim, hâlâ acı çekiyorum. Yaşadıklarımı hiçbir çocuğun yaşamamasını temenni ediyorum.'

Fotoğrafçı Ut'a göre; Savaşın dehşetini kendi gözünüzle görmek, çok az kişinin deneyimleyebileceği bir bakış açısı sağlıyor. Diğer yandan ölümün ve savaş yıkımının orta yerinde insanlığın dirayeti ışıldıyor.  

SAVAŞA 'DUR' DİYEBİLMEK!..

Suriye'deki savaşın sembollerinden Aylan ve Ümran bebeklerin fotoğrafları hafızalardaki tazeliğini koruyor. Ya; isimsiz ve resimsiz olanlar!...

Phuc'a göre 'dünyadaki insanların uyanıp ayağa kalkarak bu savaşlara dur demesi için, bu fotoğraflar itici güce sahip. “Çocuklarımıza sevgi öğretmeliyiz. Umut vermeliyiz ki; bugünün çocukları yarının yetişkinleri oldukları zaman, bu savaşları durdurabilsinler."

SEVGİ DOLU BİR DÜNYA

Sun Tzu 'Savaş Sanatı' adlı askerî eserini yaklaşık M.Ö. 500'de yazmış. Hak ve hürriyetler çağı, insanca yaşama asrı olması gereken günümüzde, hâlâ dünyanın çeşitli yerlerinde savaş var! Niçin?

Erkekler kavga edip, savaş çıkarıyorlar. Bedelini kadınlar ve çocuklar ödüyor. Savaşın yaralarını sarmak ise; yine kadınlara düşüyor. 'İnsan çok cahil ve çok zalimdir.'

*  

Kim Phuc bugün eşi ve iki çocuğuyla Toronto'da yaşıyor. Bir yandan UNESCO iyi niyet elçisi olarak çalışıyor, bir yandan da kendi kurduğu vakıf ile dünyanın dört bir yanında savaştan zarar görmüş çocuklara destek olmaya çabalıyor.  

“Bu dünyayı daha güzel, daha eli açık, daha sevgi dolu bir yere dönüştürmek için; her birimiz her gün, kendi tarzımızla çaba harcayacağız.”