Bir taraftan Kemalizm’in mahiyetini, diğer cihetten Kürtlerin mahiyet ve misyonlarını bilenler için; kısaca tarihi vakıaların çekirdekleri, günümüzdeki proje tatbikatları, Türklerin bağımsızlığı ve dünya barışı gibi ehemmiyetli meseleleri tedai ettirecek bazı hususlardan bahsedeceğiz.

Önce Kemalizm… Enternasyonal Sosyalizmin İslâmiçi versiyonu da diyebileceğimiz Materyalizmin münafıkane tarzı… Nifak, aldatma, fitne ile iç çatıştırma, yalan ve ihanettir, özü…  Tesirlerini  bütün İslâm coğrafyasında  görebiliriz. Baas rejiminden Tunus/Libya sosyalizmlerine… Pehlevî istibdadından Pakistan’daki darbecilere… Afganistan’daki Sovyet Karmalından Balkan Tito/Enver Hocasına kadar… Müstebitler ilhamlarını Kemalizm’den aldıklarını beyanetmişlerdir. Kaddafi, Müşerref, General Necip, Saddam ve diğer bazı ihtilâlcilerin Türkiye Kemalizm terbiyesinden geçtiklerini de öğrendiğimizde, Müslüman ülkelerdeki hürriyet ve demokrasi düşmanlığını Kemalizm olarak tanımlayabiliyoruz. 

Kürtlere gelince… Tarih bu milletin Asr-ı Saadetten bu yana, ihtiyariyle Müslüman olduğunu yazıyor. Hz. Ömer döneminde Orta Asya’ya, Kafkaslara, Güney Anadolu’ya ve İran’a giden ordularda Kürtlerin de olduğunu biliyoruz. Aral’dan başlayarak günümüz İran coğrafyasında, Azerbaycan’da, Doğu Anadolu’da, Suriye’den Akdeniz’e uzanan coğrafyada mukim Kürtlerin; İslâm Coğrafyasının bir nevi çekirdeğini meydana getirdikleri bir vakıadır. Bediüzzaman’ın eserlerinde ve ilk makalelerinde, Kürtleri İslâm birliğinin çekirdeği olarak tanımlaması da bu hakikate dayanıyor.

Samimî ve kalbî insanlar… Desiselerden, ihanetlerden, nifaklardan ve istibdattan nefret eden bir millet olarak bilinirler. Buradaki Kürt telâkkimiz, asla ırkî değildir. İslâm milliyetine mensup olduklarından; çoklukla başka Müslüman milletlerle (Arap, Acem, Peştu, Türk, Kıpti, Ermeni ve Rum) kökenli diğer Müslümanlarla haşir-neşir olmuşlardır. Tıpkı günümüz Türkiye’sinde; kendilerini Kürt bildikleri halde Anadolu’daki diğer Müslümanlarla evlenmiş yedi-sekiz milyon Kürt gibi, tarih içindeki Kürtler de ırkî olarak başka milletlerle karışmışlardır. 

Bildiğimiz gibi, Müslümanların tarih boyunca hedefledikleri “İslâm birliği”nin önündeki engellerin önemlileri coğrafyaları, kültürleri ve bağımsızlıkları gibi unsurlardı. Sultan Selim’e biat eden Kürtlerin İttihad-ı İslâm’daki misyonları üzerinde durmayacağız. Türk kökenli Safevîlere karşı Kürtleri peşine takarak İslâm birliğini Çaldıran, Mercidabık ve Ridanye’de taçlandıran Sultan Selim’in tarihî mahiyetini bilenler, Kemalistlerin Kürt düşmanlığını daha rahat anlayabilirler. Kürtlerin de tıpkı Türkler gibi, millî kimliklerinin İslâmiyet içinde eridiğini, Said Nursî’nin Hutbe-i Şamiye anekdotuyla hatırlayalım.

Kemalizm’in genel olarak Materyalizm ve özelde ise Marksizm’e bağlı bir hayat biçimi olduğundan, kimsenin şüphesi olmamalı. Devrimciliğinde Büyük İhtilâlini mi, yoksa St. Petersburg’u mu örnek alması, esas paradigmayı değiştirmiyor. Semavî dinlere zıtlığı, insaniyetin temellerine düşmanlığı, istibdadı benimsemesi, ahlâksızlığı hayat tarzı seçmesi, sosyal devlet ve düzenlere karşı olması gibi belki yüz meselede Marksizm’le hulus birliği yapmış Kemalizm’in Kürtlere niçin düşman olduğunu tesbit etmek hiç de zor değil…

Kürtlerin hürriyet ve demokrasi taraftarlıkları, bid’alarla da olsa İslâm Şeriatına muhalefeti asla kabul etmemeleri, geleneksel olarak İslâm birliğini tercihleri, töre ve gelenekte Sünnet-i Seniyyeye bağlılıkları ve münafıklıklardan asla hazzetmemeleri; onları fıtrî olarak Kemalizm ile karşı karşıya getirmiştir.  Kemalizm’in mason locaları yardımıyla teşkili zamanından 1950’lere kadar yirmidört defa Kürtlerle çatışmaya girmiş Kemalistlerin, daima Marksist teröristlerle birlikte olmaları da önemli bir noktadır. Müslümanların İttihad-ı İslâm idealine bedel, komünistlerin küresel ihtilâlle hegemonyası (enternasyonal Sosyalizm veya Troçkizm) bu iki gurubun çatışma alanını belirler. Kemalistler burada Marksizm’i takip ederler. Tıpkı Türkiye Marksist Kürt yapılanmasında olduğu gibi. Köken olarak Türk ve Kürt olmadıkları, Müslümanlığı kabul etmedikleri, demokrasiye düşman oldukları ve Marksizm’i benimsedikleri halde; Kürt kimliği için Yeşiller’in uzantısı Marksist partilerde veya PKK terör örgütünde görev alan yüzlerce kişinin asıl kimliklerini Komünizm teşkil ediyor. 

Netice-i Kelâm:  Atatürk Devrimlerini Türkiye’ye yerleştirememelerinden Kürtleri sorumlu tutan Kemalistler kadar, bu coğrafyaya inkâr-ı Uluhiyeti kabul ettirememelerinin faturasını Kürtlere kesen Marksistlerin  bölgedeki hesaplaşmalarında, olan garip Türk milletine oluyor. Bağımsızlığı gecikiyor, demokrasi hareketleri zarar görüyor. Geleceği Ortadoğu’daki barışa bağlı olan dünyamız perişan oluyor.