Ama eksik. Zira sadece kanun düzenlemesi ile yargı reformu paketi olmaz. Paketin içine Anayasa düzlemindeki bazı hususları da koymak ve değişiklikleri de mümkün olduğunca geniş bir mutabakatla yapmak lâzım. 

Hazırladığı alternatif yargı reformu paketine anayasa değişikliği teklifi de ilâve etmek suretiyle bu konuda CHP ön almış görünüyor. Ortaya ne çıkacağını henüz tam olarak bilemiyoruz. Ama CHP’nin AKP ve diğer partileri anayasa değişikliğine zorlaması isabetli olacaktır. 

Zira bugün yargı sisteminin ana meselesi kanunlardaki eksiklikler değil. Öncelik hukuk eğitiminde ve Anayasada.

Meclis ve bilhassa iktidar partisi, CHP’nin bu teklifini konsensüs için bir fırsat olarak görmeli ve iyi değerlendirmeli. Bu tutum aynı zamanda hayli zamandır “ben de demokrasiye taraftarım” diyen bir CHP’nin söylemi ile eyleminin aynı yönde tecelli etmesine de bir fırsat sağlayabilir. 

Bu ise orta ve uzun vadede Türkiye’nin hayrına olur. 

Altı senedir ölüm uykusuna yatırılmış olan “yeni anayasa” arayışları da belki bu sayede yeniden canlanabilir. 

Anayasa’daki “hukuk devleti ilkesi” bütün yargı reformlarının anası ya da atası sayılabilir. Gerçekten, Türkiye Cumhuriyeti devleti bir hukuk devleti haline gelebilse yargı reformuna da ihtiyaç kalmaz, hür dünya nezdinde Türkiye’nin boynu da bükülmez… 

Bu paketin müzakerelerinde bilhassa AKP’li ve MHP’li milletvekilleri sıkı bir imtihandan geçecek. Vekiller, bir tür politbüroya dönüşmüş olan genel merkezden gelen “lider emri” ile vicdanı ve sağduyusu arasında sıkışacak. 

Elbette sağduyu galip gelmeli. Zira sonuçta bir süre sonra millete hesap verecekler. Ama asıl hesap ahirette görülecek. Bunu da hatırlatmak lâzım. 

Bizim gibi adalete önem ve değer veren tüm okuyuculara tavsiyemiz, kendi bölgelerinin vekillerini, adam adama markaj yoluyla sıkı takibe almaları. 

Vekillerin vicdanlarını harekete geçirmek için küçük örnekler bile yeterli olur. Zaten çoğunun çevresinde mutlaka birkaç mağdur vardır. Onları hatırlatmak dahi yeter. 

Biz denedik, oldu! Siz de deneyin, görün!