Barla Lâhikası’nda Üstadımızla Hafız Ali Ağabey arasında geçen küçük bir muhavere olmasına rağmen, gelecekteki bütün Nur Talebelerine çok önemli bir düstur ihtiva eden, örnek alınabilecek bir ders:
“O zat yanıma geldi; ötekinin hattı, kendisinin hattından iyi olduğunu söyledim. O daha çok hizmet eder, dedim. Baktım ki Hafız Ali kemal-i samimiyet ve ihlâs ile onun tefevvuku ile (kendinden üstün olmasıyla) iftihar etti, telezzüz eyledi (lezzet aldı). Hem Üstadının nazar-ı muhabbetini celbettiği için memnun oldu. Onun kalbine dikkat ettim; gösteriş değil samimî olduğunu hissettim. Cenab-ı Allah’a şükrettim ki kardeşlerim arasında bu âlî hissi taşıyanlar var. İnşallah bu his büyük hizmet görecek.”
Risale-i Nur’un bugüne kadar vazifesini yapıyor ve bundan sonra da vazifesini yapacak olması, böyle yüksek hisleri taşıyan kardeşlerimizin var olması sayesindedir.
Bu hislere sahip olmanın yollarını Üstadımız başta İhlâs ve Uhuvvet Risaleleri olmak üzere bütün Lâhika mektuplarında bizlere vaz etmiştir.
- Hizmetimizde sadece ve sadece Allah’ın rızasını gözetmek,
- Kardeşlerimizi tenkit etmemek, üstün ve faziletli olmak gibi hisler içinde bulunmamak,
- Kardeşlerinizin nefislerini nefsinize, şerefte ve makamda, teveccühte nefsin hoşuna giden her şeyde tercih etmek,
- Kardeşimizin meziyetini, faziletini kendimizdeymiş gibi farz edip, onların şerefleriyle iftihar etmek.
Boynunda gördüğümüz akrebi ondan önce davranıp ısırmadan atmak ve girdiği ağır hizmet yükünün altına girip, onun yükünü hafifletmek.
Yine Hafız Ali Ağabey gibi; “Hayat ismine lâyık bir hayat bahşına vesilesiniz. O hayatı ihsan edene ve vesile olan uğruna ifna etmemek kâr-ı akıl değildir.” deyip genç yaşında arkasına bile bakmadan Üstadı yolunda en değerli varlığı olan ruh-u canını feda etmek.
Tarlada işler dururken Risale yazmaya gidip, eşinin “Bey, sen Risaleleri yaz, ben tarla işlerini yaparım” diyerek, fedakârlık örneği gösteren aileler gibi olmak.
Risaleler daha hızlı yazılsın diye Üstadının “bin kalemli şakirt” diye iltifat ettiği teksir makinesini almak için dünyadaki tek sermayesi olan koyunlarını ve evini satmak. (Bugün bu vazifeyi Yeni Asya Neşriyat yapmaktadır)
Yokluk ve yoksulluk içinde olmalarına rağmen her biri maddî manevî duyguları ile Risale-i Nur hizmetini hayatlarının birinci dâvâsı yapan saff-ı evvel ağabeylerimizden Allah ebeden razı olsun.
İşte bu hizmetin bu günlere nasıl geldiğini unutmadan, Risale-i Nurlar’ın arş-ı âlâya varan hakikatlerinin yanında, sinek vızıltısı hükmünde dahi olmayan ufak tefek meselelerini, mesele etmeyelim.
Cenab-ı Allah (cc) bizleri de bu yüksek ‘His’lerle müdavim kılsın. Âmin.