Binlerce genç kızın hayatını karartarak… Sonra hayatı kararmış kızların dramını yapmak yine bu mevkutelere düştü.

*

Bundan kaç yıl önce birçok gazete, sürmanşetini Bodrum’da kaldığı otelin üçüncü katından düşen ve kaldırıldığı hastanede ölen bir genç kızı yazmıştı.

Genç kız “tescilli güzel” olunca haberin boyutu önem kazandı.

2003 tarihinde “mankenler kraliçesi” seçilen genç kızın özel hayatı didik didik edildi. İnişli çıkışlı bir hayattan sonra, öldü veya öldürüldü. Otopsi raporuna göre, düşme sonucu kırıklar oluştuğu ve vücudunun bazı bölgelerinde ezilme meydana geldiği belirtilmişti.

Daha bu haberin mürekkebi kurumadan yine erkek arkadaşı ile tartışan bir mankenin balkondan atladığı haberi gazetelere yansımıştı.

*

Kaza veya intihar. Ancak şu var ki, haber bültenlerine eğer “güzellik kraliçesi” etiketi taşıyan bir genç kızın ölüm haberi yansıyorsa, “kraliçe”nin ölümünün normal yollardan olması beklenemez!

Bu tuzak yarışmalara katılıp sonradan şöhret olan ve neon ışıkların altından kendini sıyırmış ve bu sefih hayattan vazgeçmiş kaç genç kız gösterebilirsiniz.

*

Güzellik yarışmalarına sokulan körpecik bedenler, şehvet avcılarının sofrasına konulan et pazarına dönüştü.

Bu pis çark hep böyle döndü/dönüyor: Eğer birazcık yetenek kırıntısı varsa onları ya dizi film yıldızı yapıyorlar yahut şarkıcı... Yeteneği yoksa, göbekli “playboyların” sofrasına sunuluyor.

*

Laiklikten, aydınlıktan ve dahi feminizmden dem vuran Cumhuriyet Gazetesi 1929 yılında ilk güzellik yarışmasını organize eden ve Türk kızlarını bu pisliğe bulaştıran gazetedir.

Düşünebiliyor musunuz, meşhur aydınlar bile o dönem jüri üyeliği yapmış ve ağızlarındaki salyaları akıtarak yarışma hakkında “malûmat” vermiş.

Cumhuriyet Gazetesi 1930’da ikinci müsabaka düzenler. Yarışmayı Mübeccel Namık isminde bir kız kazanmış ve tacını takmıştır. 

16 Ocak 1930 tarihli Resimli Uyanış dergisinde haber aynen şöyle verilir:

“Bu hafta Cumhuriyet Gazetesi’nin teşebbüsü ile ikinci defa olarak bir Türkiye Güzellik Kraliçeliği daha intihap olundu. Bu yeni Kraliçe Mübeccel Namık Hanımdır, kendisi yeşil gözlü, uzun boylu ve çok mütenasip endamlıdır. Hakem heyetinde bulunanların görüşleri hayli ilginçtir.”

Şimdi size o diyalogları aynen aktarıyorum:

Hüseyin Rahmi Gürpınar: “Birer birer alınırsa hepsi güzel, fakat bolluk içinde seçmek müşkül oluyor.”

Halit Ziya Uşaklıgil: “Bayıldım.”

Ahmet İhsan: “Rüya görüyorum sanıyorum.”

Abdülhak Hamit: “Cennete girdim sanıyorum.”

Kontes Soranzo: “Cennetten çıktım sanıyorum.”

Hüseyin Cahit: “Hayranım.”

Şükufe Nihal: “Gayet güç, cevap veremeyeceğim kadar güç.”

İsmail Müştak: “Hepsinin müştakıyım.”

Yunus Nadi: “Ben bu işin muvaffakiyetinden çok memnunum.”

Rezan Emin: “32 numara güle benziyor.” (a.g.d., 1930)

32 Numara Mübeccel Namık’tır. Genç kızı daha sonra, Fransa’nın Cannes şehrine gönderirler ve dereceye giremez. Çünkü seçilen Türk kızının daha da açılıp saçılmasını isterler.

*

Yani; Cumhuriyet Gazetesi’nin başlattığı “müsabakalar” Cumhuriyet kadınlarını, “yeni Cumhuriyet”in ne kadar “medeni” olduğunu dünyaya ilân etmek için, önce “millî görev” deyip sahneye sürmüş, misyon tamamlanınca bu tür müsabakaların “millî hasletlerimize” uymadığını” keşfederek sahneden çekmişlerdi.

31 Temmuz işte bu güzellik yarışmaların yıl dönümüdür. 

Bu anekdotu özellikle hatırlatalım istedim.