Filistin’in durumunu ortaya koyan iki devletli çözüm şeklindeki toplantı öncesi ve sonrası gelişen olaylara bakalım. Toplantı sonrası kalabalık bir heyetle oval ofiste Trump’la görüşen Erdoğan için tarihi diplomatik zafer olarak basına yansıyan gelişmelere öncesinde, iç politikadaki gelişmeye odaklanalım. 

Milliyetçi Hareket Partisi Genel Başkanı Devlet Bahçeliden inanılmaz bir çıkış geldi, alıştığımız tarzda bir çıkıştan uzak olsa da artık Türk kamuoyu bu tarz çıkışlarına yabancı değil. Apo, PKK’nın bitirilmesi, Terörsüz Türkiye, İmralıya heyet gönderilmesi gibi çıkışları yanında bu açıklama inanılmazdı. Dış politikada eksen mi kayıyor sorularına muhatap olan bir söylemdi. BM toplantısı öncesinde gündeme getirilen, Türkiye, Rusya ve Çin odaklı “TRÇ İttifakı” önerisine dair açıklamalardı. İlk duyan haberin doğruluğunu test etmek zorunda hissetti. Çünkü açıklama çok başka bir diplomatik atak niteliğinde idi. BM toplantısına büyük bir heyetle katılması beklenen Cumhur ittifakının büyük ortağının hazırlık yaptığı bir aşamada geliyordu açıklama. Bahçeli, MHP'ye yakın Türkgün gazetesinde detayları veriyordu. Bahçeli bu açıklamasının ciddiyetini paylaşıyordu. 

NATO'ya ilişkin ise "Türkiye’nin NATO üyeliği eğer Türkiye’yi NATO içinden gelebilecek muhtemel saldırılara karşı korumanın ötesine geçemiyorsa, bazı NATO müttefiklerimiz en hayati önceliklerimizi ve taleplerimizi görmezden gelebiliyorlarsa, kamuoyunda da bu noktada ciddi bir tepki yükselmişse Türkiye’nin tarihsel vizyonuyla mütenasip biçimde her iki yöne bakma zamanı gelmiştir" şeklinde de açıklama yapıyordu. Aslına bakıldığında bu konu gerçekten tartışılmaya açık olabilecek bir yapıdaydı. Yıllardır karşısında Türkiye’yi sadece kendi çıkarları söz konusu olduğunda birliğe kabul eden bir AB vardı. Gümrük birliğine evet ama ortak birliğe hayır, denilmişti yıllarca. Türkiye NATO üyesi olmasına rağmen hava savunma sistemi almak için ABD ye başvurduğunda Patrıot satışını izin verilmiyor, Yunanistan’a ise veriliyordu. Hava savunmasında çok etkili olan savaş uçaklarının modernizasyonu, F16 ların revizyonu ve gerekli parçalarını vermek için elli dereden su getiriliyordu. Ancak İsveç’in NATO ya katılması karşılığında senatodan onay çıkarabiliriz deniyordu. F35 ortaklığından tek taraflı olarak çıkartılıyor, verdiğimiz milyarlarca dolarımıza el konuluyordu. Bununla da kalmıyor, özellikle PKK’nın Suriye uzantısı SDG’yi müttefikimiz diyecek kadar siyasetten uzak ve diplomatik olarak kabul görmeyen bir tutum içindeydiler. 

Türkiye NATO ya destek olurken, NATO dışında tutuluyor gibi bir tavır sergileniyordu. Bu açıklama Türk diplomasisinin çıkış aradığı bir ortamda dillendiriliyordu. ŞANGHAY beşlisi ve BRICS bunlardan biriydi. Rusya, Çin ve Hindistan gibi Asya’nın güçlü devletlerinin birliktelikleri olan yapılardı. Rusya’dan S400’ler satın aldığında ABD’nin CAATSA yaptırımlarına hedef oluyor, kaybedenler kulübünden uzaklaşamıyordu. Bahçeli ise bu çıkışı ile okyanus ötesine ve aynı zamanda ittifak ortağına mesaj veriyordu. Bu çıkış yabana atılır bir çıkış değildi. ABD ziyareti öncesi, Türkiye, Rusya ve Çin İttifakı önerisi, Türkiye’nin acil güvenlik ihtiyaçlarını ortaya koyan bir yaklaşımı da içinde taşıyordu.