Bu tür oluşumların dünyadaki örneklerine nazaran askerî danışmanlık çizgisini haylice aşan ve devletten ziyade AKP hükümetinin kozu haline geldiği iddia edilen SADAT’ı bu hafta başka bazı yönleri ile ele alarak bu konuyu sonlandıracağız.

Bu tür özel askerî şirketlerin hükümetler ile belirli çıkarlar doğrultusunda ortak hareket etmesi belli bir ölçüde makul görülebilse de ülkemizde bu durum oldukça ileri gitmiş görünmektedir.

Cumhurbaşkanı Erdoğan, partisinin kabine toplantısında “SADAT’ın yöneticileriyle, kendileriyle yakından uzaktan hiçbir alakam olmadığı halde” ifadelerini kullanmış ve bu şirket ile herhangi bir bağlantısının olmadığını beyan etmiştir.

Ancak sonradan ortaya çıktı ki SADAT’ın kurucusu Adnan Tanrıverdi 15 Temmuz sonrasında Cumhurbaşkanlığı Başdanışmanlığı makamına getirilmişti. 

SADAT’ın hükümet ile olan samimi ilişkisi dünya medyasında da geniş yankı uyandırırken 15 Temmuz’daki rolü de ayrıca tekrar sorgulanmaya başlandı. 

Geçen haftaki yazımızda belirttiğimiz SADAT’ın kardeş kuruluşu olan ASDER’in genel başkan vekilinin “bunu buradan söylememizde fayda var, ASDER darbe önleme planını biz yürürlüğe o gece soktuk” sözleri farklı yorumlara sebebiyet verebilecek durumdadır.

Her ne kadar hükümet cephesinden böyle bir bağlantının ve ortak hareket etme durumunun söz konusu olmadığı belirtilse de yapılan icraatlar ile dolaylı biçimde söylenen sözler aksini düşündürmeye yetiyor.

Bir başka önemli konu ise SADAT’ın eğitim paketleri içerisindeki en dikkat çekici konu olan Gayrinizami Harp Eğitim Paketidir.  

Kelime anlamı olarak Gayrinizami harp; düzenli ve büyük birlikler yerine küçük ve işlevsel birliklerle düşmanı yıpratmak, moralini bozmak, kayıplar verdirmek için yapılan savaş şeklidir. Bir başka deyişle düzenli orduya karşı gerilla taktiği eğitimidir.

Bu eğitim paketinde başta psikolojik harp, sabotaj faaliyetleri, baskın, pusu, tahrip, suikast ve kaçırma operasyonları bulunmaktadır.

Gayrinizami harp eğitiminin standart askerî eğitimler gibi gerekli bir eğitim modülü olduğu düşünülebilir. Ancak yanlış topluluklar bu eğitimi aldığında bu özel bilgiler çok ciddi menfi sonuçlara sebebiyet verebilir.

İşin hukuki boyutuna baktığımızda ise ülkemizde bu tür şirketleri denetleyen ve düzenleyen bir kanun ve düzenleme bulunmamaktadır. Sadece Türk Ceza Kanununu “Yabancı devlet aleyhine asker toplama” suçu başlıklı 306. maddesinde şu yönde bir hüküm bulunmaktadır:

“Türkiye Devletini savaş tehlikesi ile karşı karşıya bırakacak şekilde, yetkisiz olarak, yabancı bir devlete karşı asker toplayan veya diğer hasmane hareketlerde bulunan kimseye beş yıldan on iki yıla kadar hapis cezası verilir.”

Genel mahiyet itibariyle özel askerî şirketler denilen tür şirketler resmi olarak paralı askerler bulundurmadıkça ve gerçek silahlara sahip olmadıkça alelade bir şirket konumundadır. 

Ama yurt dışında askerî ya da yarı askerî operasyonlar icra etmek üzere kurulduğunu deklare eden bir “şirket”in Türkiye’de sivil ve alelade bir şirket olarak kalması elbette mümkün değildir. 

İşte bu sebeple, konu, istihbarat örgütleriyle, devletle (ve derin devletle) ve hükümetlerle ve siyasetle ilgili hale gelmiş olmaktadır. 

Yirmi Sekiz Şubat mağduru askerlerin haklarını korumak için kurulduğu aşikar olan Adaleti Savunanlar Derneği (ASDER) adlı sivil toplum örgütünden böyle tartışmalı bir yapının çıkmış ya da çıkarılabilmiş olması ise ayrıca düşündürücüdür. 

Bize düşen ise bu tür tartışmalı pozisyonlara girmemek ve dışarıdan seyredip sulh-u umumi için ikaz ve dua etmektir.