Koskoca devlet televizyonu canlı yayında canlı canlı haber veriyor. İzlemek lâzım. Haber değeri fevkalâde yüksek!

Gerçekten biz de on beş dakika boyunca ekrana çivili kaldık. 

Erdoğan eşiyle birlikte, memleketi Güneysu’da, seçim propaganda otobüsünde. Otobüs kasabanın içinde. Otobüsün etrafında ve içinde kırk elli kişi var yok. Hava yağmurlu. Millet evinde.

Erdoğan’ın elinde bir mikrofon, konuşuyor. Ama önünde prompter olmadığı için hitabet zayıf. Zaten konuşmasında bir “konu” ya da bir “amaç” da yok. Sıradan şeylerden söz ediyor. Cumayı tebrik ediyor, yarınki programından bahsediyor. Dün şuradan geldik, yarın buraya gideceğiz, vs. diyor. Emine Hanım da eşinin yanında selâmlamalarla ve gülümsemelerle vakit dolduruyor. 

Sonra çevreden birkaç kişi “AK gençlik fotoğraf istiyor” diye slogan atıyor ve gençler üçerli halde otobüse girip Erdoğan’ın önünde selfiler çekiyorlar. Erdoğan onları koordine ediyor.  “Bayanları sıkıştırmayın, siz inin, siz binin,” vs.

Bir süre sonra Erdoğan makam otomobiline geçip ayrılıyor ve haber burada bitiyor. 

Ne haber ama…

Belli ki TRT’de birileri bir yerlerden talimat almış ve sorgulamadan uyguluyor. Yıllardır hem de.

Bu tür “anlamsız görünen” ve “hatır işi” sayılan kamusal olaylar çok sık yaşanıyor. 

Sadece yürütmede ve özerk kuruluşlarda değil, yasamada ve yargıda da aynısı.

Toylar şaşırıyor: Bu kadar aşikâr yanlışları, bu kadar kıdemli ve tecrübeli bürokratlar, vs. nasıl görmez ya da nasıl görmezden gelir?

Sebebi belli ve başlıkta: “Ayağından çivili bürokratlar” meselesi. 

İzmir’den 25. ve 26. dönem AKP Milletvekili olmuş olan, başbakanlığı döneminde Tansu Çiller’in danışmanlığını yapmış olan ve geçen haftalarda cumhurbaşkanına hakaretten tutuklanmış olan Hüseyin Kocabıyık gözaltı öncesinde şunları söylemişti: 

“AK Parti herkese bir şey dağıtıyor. Bana da verdiler. Eşimi vali yapmışlardı. O zaman iki bakan arkadaş beni arayıp ‘Seni nasıl ayağından çiviledik’ diye espri yapmıştı. Bir takım şeylere itiraz ettiğim için de geri aldılar. Sistem bu. O sebeple susuyorlar.”

İktidar yandaşı bürokratlar sadece basiretsizliklere sussalar neyse. Adaletsizliklere ve haksızlıklara da susuyorlar. 

Hele yargı bürokrasisinde iseler, sadece susmakla yetinmiyorlar, “hatır için” yapılan bu zulümleri bizzat ika ediyorlar. 

Hele hele bu günlerde Ankara’da dolaşan söylentilere bakılırsa, Bahçeli, Kürt ve Alevî açılımından sonra “KHK’lılar açılımı”nı da gerçekleştirecek.

Bunu dilden dile yayıp söyleyenler suskun AKP’liler. Ve Bahçeli sayesinde vicdanen de rahat edecekler. 

Böyle bir şey olur mu bilinmez. Olsa bile “kurbağanın gözü patladıktan sonra dereye gelen su” misali mi olur o da ayrı mesele. 

Daha da önemlisi, böyle bir açılım, AİHM’in “artık vazgeçin, ‘cemaat eşittir terör örgütü’ formülü hatalı, bir zamanların cemaatini terör örgütü sayarak bütün mensuplarını cezalandırmanız yanlış, sadece somut suçu olanları yargılayıp cezalandırın” diyen adaletli yaklaşımını Yargıtay’ın ve mahkemelerin de uygulamasına sebep olur mu bilinmez. 

Ama ayakları hâlen çivili olup kafası makulü düşünebilen herkes sessiz ve derinden bir beklenti içinde…