Geçen yılın son günlerinde “Kitle imha silahlarının yayılması ve terörizmin finansmanının önlenmesi” adıyla ve Uluslararası Malî Eylem Görev Gücünün kararlarına uyum gerekçesiyle Meclise sunulan kanun teklifine sokuşturulan maddelerle, son süreçte birçok hukuksuzluğun kılıfı olarak kullanılan kayyım uygulamasının STK’lara da uzanacak şekilde genişletilmesi öngörülmüştü.

Biz de 25.12.20’de çıkan “Bu anlayışla ne ‘reform’u?” başlıklı yazımızda sormuştuk:

“Vaad edilen hukuk ve demokrasi reformu, adı konulmamış bir sıkıyönetimle sivil toplum tamamen sıkboğaz edilerek mi yapılacak?”

Önüne geleni teröristlikle suçlamaya iyice alışan iktidar yine kendi bildiğini okumaya devam etti, ama 10 ay sonra gelen haber, onu beklemediği bir yerden yakalayıp vurdu.

Malî Eylem Görev Gücü, kara para aklama faaliyetlerini önlemek için gerekli tedbirlerin, önceki yıllarda defaatle yapılan mükerrer ikazlara rağmen alınmadığı gerekçesiyle Türkiye’nin “gri liste”ye dahil edildiğini açıkladı.

Uzmanlar bu kararın zaten ciddi bir sıkıntı içinde olan ekonomiyi daha da zora sokacağını söylüyor; 2008’de benzer duruma düşmüş olan Pakistan’ın sırf bu yüzden 38 milyar dolar zarara uğradığına dikkat çekiyorlar.

Pandora belgeleriyle açığa çıkan servet kaçırma haberlerinin ardından gelen bu gelişme, içeriden ve dışarıdan peş peşe gelen hukuk ikazlarına da kulak asmayan iktidara yeni bir şok ve neden bir an önce—seçimle—gitmesi gerektiğini gösteren yeni bir gerekçe oldu.

***

İktidar malûm sebeplerle Mayıs seçimlerinde de gitmedi. Ama seçimden bu yana peş peşe patlak veren çete skandalları, infaz indirimleriyle salıverilen uyuşturucu kaçakçıları, suç örgütlerinin yargıyla bağlantılarına ilişkin iddialar, milletvekillerine yapılan mafya tehditleri, tablonun daha da vahim hale geldiğini gösteriyor.

Türkiye hukuk tanımaz tek adam rejimiyle içine sokulduğu gri liste çıkmazında, her alanda çok daha derinleşen ağır krizlere sürükleniyor.