Sevgili arkadaşlar, bildiğiniz gibi her yıl 7-17 Aralık tarihi arasında “Mevlâna Haftası” kapsamında bir çok etkinlikler düzenleniyor. Mevlânâ 1207 yılında Afganistan sınırları içinde bulunan Belh’te doğmuş, daha sonra Konya’ya göç ettikleri için Konya’da yaşamıştır. 13. yüzyılda yaşayan Mevlâna büyük bir ilim adamı ve din âlimidir. 1273 yılında Konya’da vefat etmiştir. Peki, bizim zamanımızdan çok eski bir dönemde yaşamasına rağmen, nasıl insanlar onu unutmamış ve bu kadar çok sevmiş? Düşündünüz mü hiç? 

Mevlâna Celâleddin Rumî’nin en çok bilinen özelliği sevgi dolu olmasıdır. İnsanları, hayvanları, bitkileri ve bütün yaratılmışları “Yaratandan ötürü” sevmeyi öğütler. 

“Ne olursan ol yine gel”

Mevlâna’nın meşhur bir çağrısı vardır: “Gel, gel, ne olursan ol yine gel. İster kâfir, ister Mecûsî, ister puta tapan ol yine gel. Bizim dergâhımız, ümitsizlik dergâhı değildir. Yüz kere tövbeni bozmuş olsan da yine gel.” Bu sözüyle tüm dünya insanlarını kucaklayan bir mesaj verir. Bir çok farklı dinden ve inanıştan insan, Mevlâna’nın bu sevgi dolu davet sözlerini dinleyip Müslüman olmuşlardır. Mevlâna, çatışmaların ve ayrılıkların yoğun olduğu bir dönemde yaşamış olmasına rağmen, herkesi hoşgörüyle kucaklamıştır. “Sevgide güneş gibi ol, dostluk ve kardeşlikte akarsu gibi ol, hataları örtmede gece gibi ol, tevazuda toprak gibi ol, öfkede ölü gibi ol, her ne olursan ol, ya olduğun gibi görün, ya göründüğün gibi ol.” sözü ile de hoşgörülü olmak konusunda bir çok mesaj verir. 

Cennette olmak istersen

Mevlâna, çocuğuna ve diğer çocuklara da “Ey oğul!” diye başlayan nasihatler eder: “Ey oğul! Eğer daima Cennette olmak istersen, herkesle dost ol, hiç kimsenin kinini yüreğinde tutma, fazla bir şey isteme ve kimseden de fazla olma, merhem ve mum gibi ol! İğne gibi olma! Eğer hiç kimseden sana fenalık gelmesini istemezsen, fena söyleyici, fena öğretici, fena düşünceli olma! Çünkü bir adamı dostlukla anarsan, daima sevinç içinde olursun. İşte o sevinç Cennetin ta kendisidir.” 1

Şimdi Risale-i Nur zamanı

Allah her asırda, o zamanın insanlarının anlayacağı tarzda dinimizi anlatsın diye böyle âlimler gönderir. Bizim asrımızda ise bize Kur’ân’ı, Allah’ı, Peygamber Efendimizi (asm) en güzel şekilde anlatan Bediüzzaman Dede gelmiştir. Bediüzzaman, Mevlâna ve onun eseri olan Mesnevî ile ilgili şöyle demiştir: “Hz. Mevlâna, benim zamanımda gelseydi, Risale-i Nur’u yazardı. Ben de Hz. Mevlâna zamanında gelseydim, Mesnevî’yi yazardım. O zaman hizmet Mesnevî tarzındaydı, şimdi Risale-i Nur tarzındadır.”2

Şifa deposu Kur’ân

 Sevgili can kardeşler, Kur’ân-ı Kerîm, her asrın insanlarının dertlerine ve hastalıklarına çare olacak ilâçlarının bulunduğu bir eczane gibidir. İşte Mevlâna, Bediüzzaman gibi âlimler de, bulundukları zamanın manevî bir doktoru gibi insanların dertlerine çareleri Kur’ân’dan çıkarıp onlara sunmuşlar, şifa dağıtmışlar. 

Mevlâna niçin dönüyor?

Her şey döner, atomlar, hücreler, dünya, gezegenler... Bu dönüş aynı zamanda Allah’ı tesbih etmek manasındadır. Mevlâna da kalbinde Allah sevgisini ve tüm varlıkların sevgisini o kadar derinden hissetmiş ki, o da her varlık gibi dönerek âdeta gezegenlerin zikir halkasına katılmak istemiş. Bir gelenek olarak Mevlevîler, semâzenler bunu sürdürmektedirler. Dönerken sağ el açık olarak gök yüzüne, sol el yere dönüktür. Bu hareket “Allah’tan sevgi, iyilik ve hayırları alıp, dünyaya vermek, halka dağıtmak” anlamına geliyor.

Dipnot:

1- Ahmed Eflaki, Ariflerin menkıbeleri, 214.

2- Son Şahitler, Ahmet Gümüş