Metin Karabaşoğlu ile birlikte yaptığımız bu sohbetten bazı anekdotları aktaralım.

Söz Semih Sergen’in:

“Sanatkâr olarak inançlı olmak ve bunu söylemek başlangıçta biraz garip karşılandı. Ama o zor günlerde de her zaman Müslümanlığımızla iftihar ettiğimizi söyleyebildik.

“Bilhassa Hz. Mevlâna ve Yunus Emre’den, o koca okyanuslardan kendi küçük fincanımla biraz birşeyler almaya çalışıyorum.

“Evliyaullah aynı maya ve özden gelmiş. Bütün veliyullah aynı şeyleri söylemişlerdir. Sadece söyleyiş biçimleri değişiktir. Mevlâna’ya, Sultan Veled’e, Hacı Bayram Veli’ye, Bediüzzaman Hazretlerine bakın. Bediüzzaman da İslam adına büyük mücadeleler vermiş. Elbette yüce ve doğru şeyler yazıyor.

(Sergen daha sonraki bir mülâkatında “Bediüzzaman Hazretlerinin kelime kelime, hece hece, harf harf anlaşılmasını dilerim. Çok derinlemesine bir dil kullanmış” demişti.)

“Allah’a şükür, 20. asır başındaki ateizm bitmiştir. Gerçek âlimim diyen kişinin inançlı olmaması söz konusu değildir. Bir Alman ilim adamı ‘Allah’a inanmamak için 32 yıl uğraştım, sonunda yenildim ve teslim oldum’ diyor. Artık çok kişi böyle söylüyor şimdi.

“İlimle iman arasında mutlak bir bütünlük var. İnsan kâinatı okuduğu zaman herşeyin İlahî mucize olduğunu anlıyor. Kalple akıl birleştiği zaman da mucizevî şeyler oluyor.

“Sanatı da o bütünlük içinde düşünmek lâzım. En büyük sanatkâr Allah’tır. Kâinatta öyle muhteşem bir güzellik var ki, neye bakarsanız ‘Bundan daha güzeli olmaz’ diyorsunuz. Aslında makro ile mikro arasında en ufak bir fark yok. Hepsi aynı ihtişamı taşıyor.

“Atomdan galaksilere kadar herşey aynı mesajla yüklü. Hem Yaratıcımızın bir olduğunu en mükemmel şekilde ispat ediyor, hem de Onun nasıl mükemmel bir şekilde yarattığını gösteriyor herşey. Bu ihtişam karşısında inanmamak için kör olmak lâzım.”

Sergen böyle kuvvetli ve derin bir imanla yaşadı ve inşaallah bu imanla öteye göçtü.

Allah rahmet eylesin, Cennetinde buluştursun. Ailesine sabır ve başsağlığı diliyoruz.