Ehli-i sünnete karşı zındıkayla arkadaş,

Hayatın boyunca hep Süfyan’a oldun yoldaş,     

Cehennemin dibine yuvarlanan düşen taş,

Bundan böyle işin yaş halin harap arkadaş.

Hep Bediüzzaman’a haksız yere sataştın,

Süfyan’a seyyit deyip haddini böyle aştın,

Musibet gelince de ne yapacağın şaştın,

Amellerinle kaldın baş başa ey arkadaş.

İslâm’a müteveccih olanlara engelsin,

Şeytan-ı cinnîlerden ders alan şeytan sensin,

Hayat çok uzun sandın geliverdi ecelin,

Cehennem çukuruna yuvarlandın arkadaş.

Ölümün ibret olsun hep ulemaüs-su’a,

Arzî fetvalar ile dinin esasâtına,

Hücum edip durmuştun yakıştı mı şanına,

Bilerek bunu yaptın işin zordur arkadaş.

Zındıkanın yanında oluyorsun her zaman,

Fırka-i dalaletle beraber olduğun an,

Yaptığın densizlikler seni kurtarmaz inan,

Milleti iğfal ettin halin çok zor arkadaş.

Hayra açmaz ağzını dökülür daima şer,

Mahşer günü sorguda mahcub olursun meğer,

Kişi ne eder ise  kendi kendine eder,

Yaptığın karşındadır hesap günü arkadaş.

Ecdadını yok sayıp atıyorsun iftira,

Redd-i miras edeni Rabbim düşürür dara,

Bu haldeyken ölürsen düşersin elbet nâr’a,

Cehenneme odunsun katiyyen bil arkadaş.

Mü’minlere vermedin dünyada iken huzur,

Müslümanın içinde olmuştun koca bir ur,

Bundan sonra dayansın elbette ehl-i kubur,

Rabbim nâr-ı cahime buyur eder arkadaş.

Ehl-i imanın ahı yerde kalmaz hiç elbet,

Daha dünyada iken seni bulur musibet,

Mahkeme-i kübra da nâra kesilir bilet,

Zebaniler seninle ilgilenir arkadaş.