Bâkî âlemlerin mahsulatı bu fâni alemin tezgâhlarında dokunuyor.  Zulüm içinde adalet tecelli ediyor, şer gördüklerimiz hayırlı meyveler veriyor. Başa gelen bütün çileleri ve musîbetleri, iman lezzetli ve güzel gösteriyor. İmanı elde edenler, hiç beklenmeyen ve hazırlıksız yakalanılan musîbetler karşısında bile sabır ve şükür ile dimdik ayakta kalabiliyor. Rabbine sabır ve şükür içinde niyaz edenler için musîbetler günahlarına kefaret oluyor.

 Hayat musîbetlerle arınıyor, temizleniyor, kemal buluyor. İnsan da musibetlere maruz kaldıkça birçok istidat ve kabiliyetleri inkişaf ediyor. Musîbetlerin hastalık olan kısmı ise, Risale-i Nur’da “Musîbet değil, belki iltifat-ı Rabbanidir’’ şeklinde ifade ediliyor. Musîbetlerdeki asıl sır, insana âcizliğini ve fakirliğini bildirmesi, Rabbinin büyüklüğünü gösterip O’na iltica ettirmesidir. İnsan ne kadar keşifler, icatlar yaparsa yapsın, fende sanatta ne kadar ileri giderse gitsin Rabbini unuttuysa, pek cahildir. Kendine çok güvenen Firavunun sarayını karıncanın yıkması, zalim Nemrut’u bir sineğin öldürmesi gibi, gözle görülmeyen bir mikrop da zamanın nice Firavunlarını kabre sokuyor.

Bu hasta dünyada ve hastalıklı zamanda kalplere gıda ve şifa Kur’ân’dır. “Mariz bir asrın, hasta bir unsurun, âlil bir uzvun reçetesi, ittiba-ı Kur’ân’dır.” 1

 “Elbette nev-i beşer bütün bütün aklını kaybetmezse, maddî veya manevî bir kıyamet başlarına kopmazsa, İsveç, Norveç, Finlandiya ve İngiltere’nin Kur’ân’ı kabul etmeye çalışan meşhur hatibleri ve Amerika’nın Din-i Hakkı arayan ehemmiyetli cemiyeti gibi, rû-yi zeminin geniş kıt’aları ve büyük hükûmetleri, Kur’ân-ı Mu’cizü’l-Beyan’ı arayacaklar ve hakikatlerini anladıktan sonra bütün ruh u canlarıyla sarılacaklar.” 2

 Dünyanın bu huzursuz, hastalıklı hali, kalpleri ebedî saadeti aramaya dâvet edecektir. Böylece bu hastalık musîbeti de geriye hayırlı neticeler bırakarak vazifesini tamamlamış olacaktır.  

Dipnotlar:

1. Mektubat, Hakikat Çekirdekleri.

2. 13. Sözün 2. Makamının Zeyli.