Bu yıl çok farklı bir zamanı yaşayan dünya, Koronavirüs dolayısıyla evde olmalıydı. Akif, ilk başta bu hastalığın ne olduğunu tam anlayamamıştı ve evden çıkıp okula gitmeyi arkadaşlarıyla parkta oynamayı çok istiyordu, ama şimdi bunları virüs geçince yapman en iyi şey olduğunu biliyordu.

Geçen yıl bir kaç kere camide teravih namazı kılmıştı. Şimdi hatırlayınca biraz mutlu biraz da hüzünlü hissetti. Bu duygularını dedesine anlattı. Dedesi biraz düşündü ve salona gitti. Yaklaşık on dakika sonra dedesi Akif’in yanına gelerek, onu salona götürdü. Salonda babası imam olmuş ve arkada iki seccade seriliydi. İlk defa evde teravih namazı kılmışlardı. Akif, biraz yorulmuştu, ama bu çok tatlı bir yorgunluktu.