Kur’ân, âyine ister, vekil istemez.

Kur’ân, beşeriyete ilâhî bir lütuftur.

Kur’ân, içinde binler Kur’ân bulunur ki, herbir meşreb sahibine birisini verir. Kur’ân, ile İncil, ittihad ederek, Hıristiyanlık âleminin Müslümanlıkla ittihâdı, yani ve Kur’ân’a tâbi olması neticesi elde edilecek semâvî bir kuvvetle mağkip edileceği iş’âr buyunıluyor.

Kur’an ile kavanîn-i tabiiye arasında tam bir ãhenk vardır.

Kur’an ile muaraza ve mübarezeye çıkan insanların kuvveti Cenab-ı Hak tarafından körleştirilerek, muarazayı yapabilecek kabiliyetten sukut ettirilmiştir.

Sekkaki demiştir ki: “İ’caz, zevkidir; tarif ve tabir edilemez.”

Kur’ân, ahlâk ve felsefenin bütün esâsâtını câmîdir.

Kur’ân, akıl ve kalb gözüyle hak ve hakîkati görmeyi temin eder.

Kur’an, arş-ı âzamdan ve ism-i âzamdan gelmiş bir kelâmullahtır.

Kur’anın, Asırlar boyunca gençliğini, güzelliğini, tatlılığını, garabetini muhafaza etmesi harikadır.

Kur’an, avalim-i uhreviyenin mukaddes haritasıdır.

Kur’an, baştan aşağıya kadar, nazil olduğu heyet üzerine bakidir.

Kur’an, baştanbaşa Tevhid’i gösterir. Kur’an, bu kâinatta ve her asırda en büyük makamdadır.

Kur’an, bütün âlemlerin Rabbi itibariyle Allah’ın kelâmıdır.

Kur’an, Cenab-ı Hakkın zatına, sıfatına, esmasına, şuünatına bir bürhan ve bir tercümandır.

Kur’an, evhâm ve şübehâtın zulümatından Mûsaffâdır.

Kur’an, hiçbir nakş-ı belagat örneği üzerine nakış yapmamıştır.

Kur’an, hikmet-i kudsiyeyi bize bildiriyor, bizi mânevî kirlerden temizlendiriyor.”

Kur’an, içi, bilbedâhe hâlis hidâyettir. Kur’an, insâniyet-i kübrâ olan İslâmiyetin mâ ve ziyâsıdır.

Kur’an, insâniyeti saadete sevkeden hakikî mürşidi ve hâdîsidir.

Kur’an, işlenmemiş bir yolda yürümüştür.

Kur’an, kâinatın bir tercüme-i ezeliyesidir. Kur’an, kâinatın kendi lisanlarıyla okudukları ayat-ı tekviniyenin tercümanıdır.

Kur’an, kâinattan gitse, Risâlet-i Muhammediyyenin (A.S.M.) nûru çıksa, gitse, kâinat vefat edecek. Kâinat divâne olacak ve Küre-i Arz, kafasını, aklını kaybedecek. Belki, şuursuz kalmış olan başını, bir seyyâreye çarpacak, bir Kıyâmeti koparacak.

Kur’ân, kalblere kuvvet ve gıdadır, ruhlara şifâdır. Gıdanın tekrarı, kuvveti arttırır. Tekrar etmekle daha melûf ve menus olduğundan lezzeti artar.

Kur’ân, kalblere ruhlara şifâdır.

Kur’an, kelamullahtır; umum asırlar üzerinde ve arkasında oturan muhtelif tabaka tabaka olarak dizilmiş bütün nev-i beşere hitap ediyor, ders veriyor.

Kur’ân, Lisan mütehassısları için, bir elfaz hazînesidir.

Kur’an, merhameten, kadınların hürmetini muhafaza için, hayâ perdesini takmasını emreder. Tâ hevesât-ı rezilenin ayağı altında o şefkat madenleri zillet çekmesinler. Âlet-i hevesât, ehemmiyetsiz bir metâ’ hükmüne geçmesinler.

Kur’ân, Muzaffer Cumhuriyetler Meydana Getirmiştir.

Kur’an, mü’minlere hüdâ ve rahmettir. Kur’ân, mürşiddir. İrşadı umumîdir. Kur’an, müşahhas olduğu halde, efrad sahibi olan külli” gibi tarif edilir. Kur’an, serapa samîmiyet ve hakkàniyetle doludur.

Kur’an, sözü hazfeder, tâ çok mânâları ifade etsin.

Kur’an, sözü kısa keser, tâ herkesin hissesi bulunsun.

Kur’an, sözü mutlak bırakır, tâ âmm olsun. Kur’an, sutur-u hadisatın altında muzmer hakaikin miftahıdır.

Kur’an, şu âlem-i insâniyetin mürebbisidir.

Kur’an, umuma her vakitte hidâyettir.

Kur’an, zahiren bir kitap şeklinde ise de, ihtiva ettiği fünun ve ulüm cihetiyle binlerce kitap hükmündedir. Bu anlamlı tariflere gelecek hafta devam edelim inşallah.