“Arkadaşını söyle, sana kim olduğunu söyleyeyim” atasözü gibi, yaşadığımız ortam ve arkadaş çevresi; çocukların davranışlarını, hareketlerini ve yaşamlarını büyük ölçüde şekillendirir. Peygamber Efendimiz (asm) şöyle buyurur: “İyi ve kötü arkadaşın hali, güzel koku satanla körük çekenin haline benzer: Misk satan, ya sana güzel kokusundan bir miktar meccanen verir ya  sen satın alırsın, ya da (hiç değilse onunla beraber olduğun sürece) güzel koku koklamış olursun. Körük çeken kimse ise, ya  elbiseni yakar ya da (en azından) körüğün kötü kokusundan rahatsız olursun.” (Buhârî, Zebâih 31, Büyû’ 38; Müslim, Birr 146. Ayrıca bk. Ebû Dâvûd, Edeb 16) Bu hadis-i şerif, arkadaş çevresinin insana bıraktığı izleri açıkça anlatır.             

Yanlış işlere gömülmüş kişilerle arkadaşlık, kişiyi de o yola çeker; zamanla “grubun rengiyle boyanır” ve onlar gibi olur. Akıllı insanlar olarak bizlere, dünyada gerçek görevimizi ve Allah’ın emir ve yasaklarını hatırlatan arkadaşları bulmamız, ebedi bir arkadaşlığın da kapısını açar. Bu nedenle hepimiz arkadaş seçimimize dikkat etmeli, sorumluluğumuz altındakileri de aynı özenle korumalıyız ki suça sürükleyen değil koruyan olalım.

Sosyal medyayı sık sık ve kontrolsüz bir şekilde kullanmak, özellikle çocuk yaşındakilere daha fazla zarar verir. Sosyal medyada her türlü bilgi, görüntü, fikir ve videonun paylaşılması; bunların doğruluğunun veya yanlışlığının yeterli düzeyde açıklanamaması ya da bu açıklamaların ilgi çekmemesi; çocukların rol model olarak yanlış kişileri ya da bilerek nefsin hoşuna gidecek sahte rol modelleri göz önünde görmesi, maalesef yanlış sonuçlar doğurur.

Günümüzde sosyal medya, sadece bireylerin değil, toplumların değer yargılarını da şekillendiren güçlü bir araç hâline gelmiştir. Özellikle çocuklar ve gençler, burada gördükleri içeriklerden etkilenerek kimliklerini, davranışlarını ve dünya görüşlerini oluştururlar. Bu durum, yanlış bilgi, şiddet, özenti kültürü ve tüketim alışkanlıkları gibi olumsuz yönlerin topluma sirayet etmesine neden olabilir.

İman ve Kur’ân hizmeti yapanlara bu noktada önemli bir sorumluluk üstlenmeleri gerekir. Ancak bu sorumluluk yalnızca dini kesimlere değil, genel olarak toplumun tüm eğitim, medya ve aile kurumlarına da düşer. “Aile”yi korumakla görevli bakanlık ve alt teşkilatları –ki maalesef yetersiz– doğru teşhis ve doğru reçete ile çocukları korumak için büyük çaba sarf etmelidir. Toplumun temel değerlerini koruyabilmesi için çocuklara ve gençlere sağlıklı bir dijital bilinç kazandırmak şarttır. Toplumların yalnızca teknoloji ve bilgiyle değil, aynı zamanda ahlâkî ve manevî değerlerle de dengede kalabileceği düşüncesi öne çıkar. Bu açıdan iman ve Kur’ân hizmeti yapanların rolü; sadece dinî öğretim değil, toplumsal bilinç, sorumluluk ve ahlâkî duruş kazandırma açısından da önemlidir.

Sosyal medyanın olası zararlarını en aza indirmenin yolu, yalnızca yasaklamak veya sınırlandırmak değil; çocuklara eleştirel düşünme becerisi, doğru bilgiye ulaşma yöntemleri ve güçlü bir manevî değer temeli kazandırmaktır. Bu noktada dinî ve manevî eğitim verenlerin katkısı, toplumsal dayanıklılığın artırılmasında önemli bir yer tutar.