GENÇYORUM

* Tek bir siyasî görüşün elinde bir dine ya da siyasî ideolojiye karşı intikam aracı olarak Ayasofya’yı kullanmak sürekli bir kavgaya sebep olacak[tır]. (Bilal Said Parlakoğlu)

* Mevcut zamanda insanlık artık her soruyu keşfedecek noktadadır. Bundan sonrası cevapların ikmalini getirir; bu da dünyanın nihayetine ulaşması, berzah âleminin tamamlanması ve ahiret âleminin başlamasıyla neticelenecektir. (Caner Kut)

* -Ayasofya’nın müzeye çevrilmesi Kasım 1934 tarihli Bakanlar Kurulu kararına dayanıyordu; tekrar camiye çevrilmesi de yine aynı yol ve usûl ile olmalıydı, ancak farklı bir yol izlendi—sebebi meçhul! (...) -Siyasî iradeyi bağlayacak, mes’ul tutacak bir adım söz konusu olmadı. -Gelişmelerin seyri içinde ortaya bir risk, bir kriz çıkarsa bunu hangi resmî irade göğüsleyecek? Resmiyetin bir tarafında Danıştay, bir tarafında Diyanet var; ancak hükûmet ve Meclis işin içinde yok! (...) -Diyanet (...) bakanlık derecesinde bile bir yetkiye sahip değildir, tek başına krizleri aşamaz. -Diyanet ciddiyet arz eden bazı mes’elelerde sabıkalıdır: Hocaların şapka giymesinde, Kur’ân harflerinin ve hattâ ezanın yasaklanmasında siyasî iktidarın günah ortağı oldu. Zamanımızda da Risale-i Nur eserlerini basıp yayınlayarak milyonları sevindiren aynı Diyanet, ne hikmetse iki-üç senedir bu hizmeti yapmaktan vazgeçti; öyle ki bunun sebebini dahi izah etmiyor... Böyle bir Diyanet’e Ayasofya nasıl teslim edilir! -1930’da restorasyon sebebiyle beş yıl kapalı tutulan ve ardından müzeye çevrilen Ayasofya’nın başına benzer şeylerin gelmesi yine ihtimal dâhilinde! Bir şey vaki ise mümkündür. Diyanet zuhur edecek iç ve dış baskılara karşı bir irade gösterisinde bulunamaz; bunun için bir siyasî irade lâzım. -Yakın tarihte mühim mes’elelerde yaşanan U dönüşleri inşallah Ayasofya mes’elesinde olmaz: Çözüm süreci, Mavi Marmara hadisesi, Risale-i Nur hakkındaki bandrol engeli ile Risale-i Nur’un devlet tekeline alınma teşebbüsleri ve bu mes’elede Diyanet’in tutarsız, istikrarsız tutumu gibi hususlar ister istemez düşündürüyor! –Cuma, bayram ve vakit namazlarının kılınması için Ayasofya’da ciddî bir restorasyon çalışmasının yapılması zarurîdir; bu hâliyle süreklilik mümkün görünmüyor, restorasyon işlemi için de ciddî tedbir alınmalı ki mes’ele savsaklanmasın. (M. Latif Salihoğlu)

* (...)Üstad Bediüzzaman’ın Ayasofya mücadelesi bir bakıma “şeairi muhafaza etmeye çalışmak”tır, denilebilir. (Nesibe Ersoylu-Usluer)

BİZİM AİLE 

* Teknoloji çağında çocuğu teknolojiden tamamen soyutlamak veya tamamen teknolojiyle çevrelemek ideal yöntemler arasında yer almaz. Doğrusu, “yaşa uygun bir şekilde ve dozda çocuğu teknolojiyle tanıştırmak”tır. (...) Çocuğunuzu sokağa tek başına bırakmak ile internetle baş başa bırakmak arasında hiçbir fark yoktur! (Banu Arslan)

* Bize kazandırdıkları ile kaybettirdiklerini kıyaslamak, yaptığımız işte nereye doğru gittiğimize dair yön verebilir. (...) Biz neyi arayıp neyin peşinde koşar isek, o bize dönüp gelecektir—hayır ise hayır, şer ise şer... (Nuriye Sağdıç)

* (...)Teknolojik cihazlar, henüz olgunlaşmamış dokulara sahip olan çocukları yetişkinlere göre 10 kat daha fazla olumsuz etkiliyor; çünkü çocukların hücreleri ve dokuları, bu mikrodalgaları 10 kat daha fazla içine çekiyor! (Sevil Yavuz)

* (...)Engelli bir insana değerli olduğunu hissettirmenin yolu onu muhatap almaktan geçer. (...)Engellilerin bizden beklediği çok şey değil aslında: Sadece onlara bulundukları durumun eksiklik olmadığını hissettirip normal şekilde davranmamız; daha doğrusu, bunun ötesinde onlara “daha özel, seçilmiş, kıymetli oldukları”nı hissettirmemiz(...)...(Şadiye Şeyma Erkoç)

***

Not: Yukarıdaki tesbitler, dergilerin Ağustos 2020 tarihli sayılarından derlenmiştir.