Bunlardan birisi de eğitimci-yazar Mustafa Öztürkçü. 

Öztürkçü bildik bileli bilhassa tanıyıp bildiği kimseler vasıtasıyla “Nur talebeleri”yle alâkalı bilgi ve hatıraları derleyip kaleme almakta; hakeza “eğitim mevzuları”nı Üstad Bediüzzaman’ın fikirleri istikàmetinde değerlendirmeye çalışıyor. 

Öztürkçü’nün yazarlığında 2017-19 devresini baz aldığımızda dikkatimizi çeken en az üç hassası bulunmakta olup bunları şöyle sıralayabiliriz: 

* Aralarında “orijinal” addedebilecek “araştırma mahsûlü” yazıların da olduğu “bilumum yazılar,”

* Kendi köşesinde (“Günlüğüm”), ayrıca “Ramazan” ve(ya) “dizi” sayfalarında yine “araştırmacı” yönünü ortaya koyan “serî yazılar,” 

* Bildiği ve(ya) tanıdığı “Nur Talebeleri”nin vefatlarının ardından kaleme aldığı “vefat ve ta’ziye yazıları...” 

GRUP GRUP YAZILAR

Şimdi sırayla bu grupları—dilimiz döndüğünce—anlatmaya çalışalım...

Orijinal yazılar: 2017 yılında “Nur’un şehit kahramanları;” 2018 yılında “Nur şairlerimiz ve Üstad’a hasret şiirleri,” “Bediüzzaman’a dost olan meşhurlar,” “Geçmişten günümüze gezici Nur postacıları;” 2019 yılında da “Şark’taki medrese seydaları ve Bediüzzaman...”

Serî yazılar: 2017 yılında “Nurlu mekânlarda seyahat;” 2018 yılında “Nursî Ailesi ve eğitimi,” “Nur mekteb-i irfanında muallim ve talebe mülâhazaları,” “Bediüzzaman’ı tanımak;” 2019 yılında da “Eğitimde Bediüzzaman modeli...” 

Vefat ve ta’ziye yazıları: 2017 yılında Kadir Tuncay; 2018 yılında Celâl Yalçın, Ahmet Şahin, Hasan Ekinci ve Haydar Gündüzalp; 2019 yılında da Raif Zernekli, Abdulhalim Çelik, Hasan Çelik, Muhammed Taha Gültekin ve Timurlenk Bozkurt...

(Yeri gelmişken şahsen biz de Bediüzzaman’ın “îman-Kur’ân dâvâsı”na unutulmaz hizmetleriyle destek olduğunu bilvesile öğrenmiş bulunduğumuz bu muhterem zevatı rahmetle yâd ediyoruz. Allah cümlesinden razı olsun!)

VE KÜÇÜK NOTLAR...

Şimdi de geldik küçük notlarımıza... Şöyle ki:

* Yukarıda Öztürkçü’nün “Ramazan” sayfası için de serî yazılar kaleme aldığını belirtmiştik. Bunlar “Nurlu mekânlarda seyahat” (2017) ve “Bediüzzaman’ı tanımak” (2018) idiler. (Anlaşılıyor ki yazar 2019’u pas geçmiş!) 

* “Enteresan” bir detay da Öztürkçü’nün gazetemizin “dizi” sayfasında neşredilen “Eğitimde Bediüzzaman modeli” başlıklı serî yazısından; ki epey uzun (15 günlük) bu serinin son altı günlük kısmına misafir yazarlar pek kıymetli yazılarıyla katkıda bulundular. (Meraklısı için o yazarların listesi: Yard. Doç. Dr. Ömer Ergün, Caner Kutlu, Salih Aytemur, Taha Çağlaroğlu, Süleyman Kösmene ve Prof. Dr. Hüseyin Uzun...)

* Son olarak, “orijinal” addettiğimiz yazılardan “Bediüzzaman’a dost olan meşhurlar”ı bilhassa hatırla(t)mak—ve cümlesini rahmetle anmak—isteriz: Ahmet Hamdi Akseki, Osman Nuri Efendi, Yeşiloğlu Mehmet Salih, Ali Ulvi Kurucu, Eşref Edip Fergan, Mehmet Âkif Ersoy, Osman Yüksel Serdengeçti, Abdurrahman Şeref Laç, Tevfik İleri ve Enver Paşa...

Yazımıza “İşbu yazılardan inşallah güzel bir kitap ortaya çıkar!” temennisiyle son veriyoruz. Sizler de bu dileğimize “Âmin” dediniz, değil mi?.. Teşekkürler!