52-) TÛR: Yine, bu sûrenin ilk kelimesi ve Mısır’daki Sina yarımadasındaki Sina (Tûr) dağının ismi bu süreye verilmiştir. Sûre içerisinde, Hz. Musa’ya (as) Tevrat’ın inzal edildiği ve aynı zamanda, onun ilâhi hitaba mazhar olduğu (Cenab-ı Hakk ile görüştüğü) yerdir Tûr-u Sina.

53-) NECM: “Yıldız” demektir.

54-) KAMER: “Ay” demektir. Şakk-ı Kamer mu’cizesinden bahsedilen sûredir.

55-) RAHMÂN: Bu sûre de, Allah’ın “rahman” ismiyle başladığından, o ismi almıştır.

56-) VÂKIA: “Vuku bulmuş. Olacak.” Kıyametten bahsettiği için, ilk âyet de, aynı kelime ile başladığından o ismi almıştır.

57-) HADÎD: “Demir” demektir. Demir madeninin ehemmiyeti de, bu sûrede anlatılır.

58-) MÜCÂDELE: İsmini, birinci âyette geçen kelimeden almaktadır ki, " mucadele etmek" demektir.

59-) HAŞR: “Sevkiyat için bir yere toplama” mânâsına gelen ve Yahudi kabilelerinden Nadîroğullarının sürülmeleri hakkında bilgi verdiği için bu ismi almıştır.

60-) MÜMTEHİNE: “İmtihan eden” demektir.

61-) SAFF: İsmini, müminlerin “saff” (sıra sıra dizilerek) tutarak Allah yolunda savaştıklarını bildiren 4. âyetinden almıştır.

62-) CUM’A: Müslümanların haftalık bayramı, “toplanıp, bir araya gelmesi” mânâsına gelen “Cum’a”dan almaktadır.

63-) MÜNÂFİKÛN: Münâfıkların, hâl ve hareketlerinden bahsettiği için bu ismi almıştır.

64-) TEĞÂBÛN: “Aldanma, kâr-zarar” mânâsına gelir.

65-) TALÂK: Kadınlarla “boşanma” demektir.

66-) TAHRÎM: “Haram kılmak” demektir. Birinci âyette Peygamberimizin (asm), bazı helâl gıdaları, geçici bir müddet için kendisine haram kılmasından bahsedildiği için bu ismi almıştır.

67-) MÜLK: İlk âyetine îzafeten “Tebâreke” diye de bilinir. Kâinatın mülkiyeti, sahibiyeti, Allah’a aid olduğunu bildirir.

68-) KALEM: Kalem isminden alınır. İlk âyete îzafeten, “Nûn” sûresi de denilir.

69-) HÂKKA: İsmini, “kesin gerçek, meydana gelmesi muhakkak olan kıyâmet” mânâsına gelir.

70-) MEÂRİC: “yükselme dereceleri, mertebeleri” mânâsına gelir